به گزارش ماين نيوز، پیش از این نیز بارها فعالان حوزه سنگ‌آهن مطرح کرده بودند که بندر چابهار توانایی تبدیل شدن به هاب صادراتی سنگ‌آهن را دارد و می‌تواند صرفه اقتصادی خوبی برای صادرکنندگان داشته باشد. حال هندی‌ها با هدف بهره‌مندی از این مزیت برای مذاکره به ایران آمده‌اند تا بتوانند همکاری‌های خوبی در فعال‌سازی این منطقه با ایران داشته باشند. ایرانی‌ها نیز برای گسترش همکاری‌های معدنی با این کشور سفر به هند را در دستور کار خود قرار داده‌اند.
تجربه‌های معدنی هندنایبرییس خانه معدن ایران درباره همکاری‌های معدنی ایران و هند اظهار کرد: کشور هند سابقه طولانی در بخش معدن دارد و هر سال حداقل یک همایش بین‌المللی گسترده در این بخش برگزار می‌کند. درواقع تجربه‌های این کشور در حوزه معدن و معدنکاری زیاد است. نگاه هند به بخش معدن نگاهی ویژه است و در واقع به بخش معدن به عنوان یک مزیت نگاه می‌کند.
محمدرضا بهرامن ادامه داد: همچنین شاهد هستیم هند در دانشگاه‌هایش توجه ویژه به بخش معدن دارد. ضمن اینکه باید توجه داشت که آنها آشنایی زیادی با بخش معدن ایران دارند اما این نگاه بیشتر بر پایه سرمایه‌گذاری است. فعالیت‌های هند در حوزه سرمایه‌گذاری منجر به کسب تجربه فراوان شده است در نتیجه آنها بسیار در این زمینه ماهرانه عمل می‌کنند.
وی ادامه داد: هندی‌ها به حوزه‌هایی از بخش معدن ورود پیدا می‌کنند که برای‌شان سود اقتصادی داشته باشد. امروز هند در بخش کرومیت نگاه ویژه داشته و با توجه به ساختار صنایع بالادستی کرومیت در کشور خود به دنبال این ذخیره معدنی است و یکی از خریداران اصلی کرومیت ایران محسوب می‌شود.
بهرامن افزود: همکاری ایران و هند تنها در حوزه کرومیت خلاصه نمی‌شود بلکه زغال‌سنگ نیز یکی از حوزه‌هایی است که می‌تواند زمینه همکاری میان ایران و هند را ایجاد کند. این کشور در زمینه زغال‌سنگ با خانه معدن نیز مذاکراتی داشته که در مقابل ما اطلاعات خوبی در اختیار آنها قرار دادیم.
نایب‌رییس خانه معدن درباره همکاری هند و ایران در بخش معدن اظهار کرد: باید شرایط را برای ورود سرمایه‌گذاران به بخش معدن مهیا کنیم و فراموش نکنیم که استفاده مفید از این فرصت به‌دست آمده نتایج خوبی در آینده به همراه دارد. برای جذب سرمایه‌گذار باید مشورت‌های خوبی ارائه دهیم تا ورود سرمایه‌گذاران آسان‌تر شود. کشور ما در زمینه سرمایه‌گذاری در دیگر کشورها ورود قوی نداشته به همین دلیل تجربه چندانی نداریم.
وی ادامه داد: در سرمایه‌گذاری‌های خارجی معدنی به جز سیمان موفقیت چندانی نداشته‌ایم، در نتیجه باید آموزش‌های لازم در این زمینه ارائه شود تا بتوانیم انگیزه سرمایه‌گذاران خارجی را برای ورود به ایران افزایش دهیم.
محمدرضا بهرامن درباره حضور هندی‌ها در بندر چابهار نیز تصریح کرد: حضور هندی‌ها در بندر چابهار در فعالیت بخش معدن به ویژه صنعت فولاد تاثیر بسزایی دارد. ما می‌توانیم در تامین مواد اولیه این صنعت با هند وارد همکاری شویم. هند در صنعت فولاد سابقه‌ای طولانی دارد. در بخش سنگ‌های ساختمانی، هند منابع غنی از سنگ‌های آذرین دارد اما منابع سنگ‌های رسوبی مانند مرمر خیلی کمتر دیده می‌شود، بنابراین ما می‌توانیم از این فرصت استفاده کرده و بازار جدید در حوزه سنگ‌های ساختمانی در هند ایجاد کنیم.
به گفته نایب‌رییس خانه معدن ایران، آب‌های آزاد در ایران یک ظرفیت خوب هستند که باید استفاده مفید از آنها داشته باشیم. یکی از اصلی‌ترین دلایل تمایل هندی‌ها برای ورود به این منطقه، تامین مواد اولیه صنایع داخلی کشورشان است. ما نیز می‌توانیم با در اختیار داشتن مواد اولیه، محصولات تولید شده را از طریق این بندر به بازارهای موجود در منطقه صادر کنیم.
مشارکت و همکاری در بندر چابهار باید میان هند و ایران به صورت دوسویه باشد. در واقع ایران باید بر بازارهای موجود در این کشور متمرکز شده و از این طریق ارزش‌افزوده بیشتری به‌دست آورد.
معرفی مزیت‌های معدنی ایران به هندیهارییس شورای بازرگانان ایران و هند درباره وضعیت معدنی کشور هند اظهار کرد: کشور هند بیش از ۹۶نوع ماده معدنی را در خود جای داده که از نظر تنوع می‌توان گفت در موقعیت خوبی قرار دارد. این کشور روی ذخایری از جمله سنگ‌آهن، مس، کرومیت، روی، طلا، منگنز و... قرار گرفته و همچنین معادن بزرگی از زغال‌سنگ و باریت دارد که رتبه سوم و یازدهم جهان را در تولید از آن خود کرده‌اند.
ابراهیم جمیلی ادامه داد: هند در صنعت آلومینیوم نیز ۲۷ میلیارد دلار سرمایه‌گذاری کرده است که در صورت به نتیجه رسیدن در چند سال آینده این کشور به یکی از بزرگترین تولیدکنندگان آلومینیوم در جهان تبدیل می‌شود. همچنین در زمینه فرآوری نیز اقدامات خوبی انجام داده است.
به گفته وی، بیشتر معادن کشور هند در دست دولت بود اما به تازگی دولت این کشور تصمیم به واگذاری این معادن به بخش خصوصی دارد و به شدت از خصوصی‌سازی استقبال کرده است. همچنین دولت هند برای توسعه فعالیت‌های معدنی از کشورهای دیگر وام گرفته است. در واقع چنین اقداماتی می‌تواند مشارکت کشورهای دیگر در بخش معدن هند را افزایش دهد.
جمیلی ادامه داد: سرمایه‌گذاری منجر به ارتقای صادرات می‌شود. دولت هند تا امروز در امر سرمایه‌گذاری حضور زیادی داشته و این اجازه را به سرمایه‌گذاران خارجی داده است تا در معادن زغال‌سنگ وارد شوند. هند تصمیم دارد در طول ۵سال آینده میزان تولید زغال‌سنگ خود را به ۴۰۰میلیون تن برساند درحالی که امروز استخراج این ماده معدنی ۵۰میلیون تن بوده و می‌خواهد در این مدت میزان استخراج را ۸برابر کند. این برنامه حاکی از آن است که هند قصد دارد در تولید زغال‌سنگ خودکفا شود.
رییس شورای بازرگانان ایران و هند در ادامه تصریح کرد: امروز با توجه به برنامه‌های هند در زمینه زغال‌سنگ و فولاد، ایران می‌تواند با این کشور وارد همکاری شود. ما باید تلاش کنیم تا مزیت‌های معدنی ایران را بیشتر به هندی‌ها معرفی کنیم. اگر در این معرفی عملکرد خوبی داشته باشیم، آنها می‌توانند شرکای خوبی برای ما باشند.
وی اضافه کرد: اتفاقات اخیر در فضای سیاسی از یک سو و ظرفیت‌های معدنی موجود در کشور از سوی دیگر منجر به افزایش تمایل سرمایه‌گذاران خارجی برای حضور در ایران شده است. سرمایه‌گذاری‌های مشترک می‌تواند طرح‌های معدنی را با سرعت بیشتر به مقصد نهایی برساند، از سویی دیگر چنین همکاری‌هایی، حضور در بازارهای جهانی را آسان‌تر از گذشته می‌کند. البته این همکاری‌ها تنها به بخش معدن دو کشور محدود نمی‌شود. گاهی این همکاری می‌تواند به عنوان فعالیت مشترک در کشوری دیگر مانند افغانستان باشد. معادن بکر سنگ‌آهن در افغانستان می‌تواند زمینه‌ای برای همکاری مشترک ایران و هند باشد. این همکاری می‌تواند به توسعه بندر چابهار و مجهز شدن زیرساخت‌های آن نیز کمک کند.
ابراهیم جمیلی درباره همکاری مشترک ایران و هند در معادن افغانستان اظهار کرد: درحال‌حاضر مهم‌ترین موضوع سر و سامان دادن حضور هندی‌ها در ایران است. در واقع برای راه‌اندازی بندر چابهار نخستین گام، همکاری مشترک ایران و هند در معادن افغانستان به شمار می‌آید. اگر هند در بخش حمل‌ونقل این منطقه وارد سرمایه‌گذاری شود، می‌توان برای همکاری مشترک در معادن افغانستان نیز با آنها وارد مذاکره شد. در واقع اصل این همکاری به راه‌اندازی بندر چابهار بازمی‌گردد. چابهار را می‌توان کلید همکاری مشترک ایران و هند در افغانستان دانست. هند برای تولید فولاد نیازمند واردات سنگ‌آهن از افغانستان است و از سویی دیگر بندر چابهار نیز برای انتقال این ماده معدنی به هند در موقعیت خوبی قرار دارد در نتیجه ایران می‌تواند از این ظرفیت به نفع خود استفاده کرده و فعالیت‌های معدنی خود را توسعه دهد، اما فراموش نکنیم که راه‌اندازی چابهار نیازمند تجهیز زیرساخت‌ها است که بخشی از آن باید برای جذب سرمایه‌گذاران خارجی از سوی بخش دولتی فراهم شود.
