به گزارش ماين نيوز، در واقع کشور قطر به واسطه درپیش داشتن جام جهانی ۲۰۲۲ میلادی از هماکنون خود را برای این رویداد بزرگ ورزشی آماده میکند که به واسطه افزایش ساختوساز میتواند موقعیتی مناسب برای افزایش بازار صادرات سیمان محسوب شود. البته باید توجه کرد که سیمانیها درحالی به افزایش صادرات امید دارند که در مقابل برخی از فعالان و کارشناسان صنایع سیمانی معتقدند که حجم بالای سیمان، صادرات این محصول را فاقد توجیه اقتصادی کرده و تنها صدور سیمان به کشورهای هممرز همچون عراق و افغانستان از توجیه اقتصادی برخوردار خواهد بود. این درحالی است که شرایط سیاسی و اقتصادی حاکم بر این دو کشور نیز باعث شده تا همین میزان صادرات نیز محدود شود. بنابراین تنها افزایش تولید سیمان و رسیدن به افق ۱۲۰ میلیون تنی نمیتواند به تنهایی راهگشای افزایش صادرات باشد و برای دستیابی به این هدف نیاز به ایجاد ساختارهایی همچون احداث پایانههای صادراتی در بنادر و نقاط صفر مرزی خواهیم داشت.
داریوش حمیدی، کارشناس سیمان درباره امکان استفاده از موقعیت جامجهانی قطر برای افزایش صادرات سیمان با توجه به رویکرد این کشور در تامین سیمان موردنظر خود از کشورهای ایران، عربستان و چین گفت: قطر به واسطه در پیشداشتن یکی از مهمترین رویدادهای ورزشی جهان با افزایش ساختوساز مواجه است که در نتیجه به حجم بالایی از مواد اولیه همچون سیمان و فولاد نیازمند خواهد بود.
وی افزود: بنابراین با افزایش تقاضای خرید سیمان طبیعی است که میتوان از این موقعیت برای افزایش تولید سیمان و کلینکر و صادرات بهره گرفت.
وی در پاسخ به نداشتن توجیه اقتصادی صادرات سیمان به واسطه حجم بالای این محصول گفت: آنچه در سیمان باعث توجیهپذیربودن یا نبودن صادرات میشود هزینههای مربوط به حملونقل است. بنابراین درحالی که حجم صادرات محصول افزایش پیدا کند بهطور قطع هزینههای حملونقل نیز کاهش یافته و صادرات محصول را با توجیه اقتصادی همراه خواهد کرد.
این کارشناس سیمان افزود: مزیت سیمانیها علاوهبر تمایل قطریها برای خرید از ایران فاصله نزدیک با این کشور است که کاهش هزینههای حمل را تا میزان زیادی فراهم میکند. در ضمن آنکه کیفیت محصولات تولید داخل نیز از دیگر مزیتهای سیمانی در بازار رقابتی صادرات سیمان به قطر خواهد بود.
پایانههای صادراتیحمیدی درباره راهکار تسهیل در صادرات سیمان گفت: هماکنون به واسطه رکود حاکم بر ساختوساز، کشور با افزایش تولید مواجه است بنابراین برای متولیان این بخش بهترین زمان دستیابی به بازارهای صادراتی است.
وی افزود: به نظر میرسد احداث پایانههای صادراتی در بنادر و نقاط صفر مرزی راهکاری است که میتواند به افزایش سهم سیمانیها در بازارهای صادراتی بینجامد. وی تصریح کرد: برای ایجاد چنین پایانههایی لازم است تا انجمن سیمان از ظرفیتهای خود استفاده کرده و با ایجاد شرکتی نسبت به تسهیل در صادرات کمک کند.
وی درباره سازوکار این پایانهها گفت: یکی از معضلاتی که همواره در صادرات سیمان وجود دارد طولانی شدن زمان برای تکمیل ظرفیت کشتی و بارگیری است. این درحالی است که این پایانهها میتوانند وظیفه ذخیرهسازی سیمان تا رسیدن به ظرفیت لازم برای بارگیری را برعهده گرفته و از این طریق با کاهش زمان بارگیری زمینه کاهش هزینههای حملونقل را فراهم کند. علاوهبر این موضوع قرارگیری پایانه در اسکلههای جنوبی کشور با هدف به حداقل رساندن بعد مسافتی دو کشور از دیگر عواملی است که میتواند صادرات سیمان به قطر را با توجیه اقتصادی همراه کند.
برقراری سوآپ بین سیمانیهاهمچنین درباره صادرات سیمان به قطر امیر مکی، مدیرعامل شرکت بهینهسازان سیمان پویا به ماين نيوز گفت: تولید سیمان ایران باید تا سال ۱۴۰۴ به ۱۲۰ میلیون تن برسد، این درحالی است که در بهترین شرایط میزان مصرف سیمان در کشور تا آن زمان به ۷۰ تا ۸۰ میلیون تن خواهد رسید و به این ترتیب باید برای صادرات ۴۰ تا ۴۵ میلیون تن سیمان برنامهریزی کنیم.
وی افزود: از طرفی قطر اعلام کرده که قصد دارد سیمان موردنیاز خود را از ۳ کشور ایران، عربستان سعودی و چین تامین کند و از سوی دیگر مجموعهای از کشورهای افریقایی به ویژه افریقای جنوبی اعلام کردهاند که بین ۲۲ تا ۲۴ میلیون تن سیمان نیاز دارند که اگر بتوانیم فقط سهم ۱۰ درصدی از این بازار را به خود اختصاص دهیم، سالانه ۲ تا ۳ میلیون تن صادرات سیمان فقط به افریقا خواهیم داشت. بنابراین برای صادرات سیمان باید برنامهریزی جامعی داشته باشیم.
وی در ادامه درباره ضرورت ایجاد سیلوهای ذخیره سیمان در نقاط صفر مرزی و همچنین احداث واحدهای بستهبندی در کنار آنها توضیح داد؛ درحالحاضر صادرات سیمان کشور از طریق بنادر با کشتی انجام میشود و اگر زمان بارگیری سیمان به طول انجامد، هزینه دموراژ تحمیل میشود این درحالی است که میتوان با ایجاد سیلوهای ۵ تا ۶ هزار تنی در نقاط مرزی و بنادر با سرعت بیشتری نسبت به بارگیری سیمان صادراتی اقدام کرد. همچنین در کنار این سیلوها میتوان با ایجاد واحد بستهبندی نسبت به تامین نیاز مردم محلی اقدام کرد. البته این بحث از حدود ۱۰ سال پیش مطرح بوده است.
مکی گفت: در آمریکا و آلمان نیز چنین سیلوهایی وجود دارد که در کنار آنها کارخانه بستهبندی هم ایجاد شده است. از سوی دیگر در صورت سرمایهگذاری در این حوزه برگشت پول آنها حداکثر ۵ ساله انجام خواهد شد و سود آن به ۲۰ درصد هم میرسد.
او در ادامه سوآپ سیمان بین کارخانههای داخلی را ضروری دانست و گفت: سوآپ سیمان به این شکل است که یک کارخانه در مرکز کشور مشتری صادراتی دارد. این کارخانه به کارخانهای که در نزدیکی مرز قرار دارد، اعلام میکند که نیاز مشتری صادراتیاش را برطرف کند و در عوض کارخانه مرکز کشور هم نیاز مشتری داخل کارخانه مرزی را برطرف خواهد کرد. با اینکار کاهش زیادی در هزینههای هر دو کارخانه انجام میشود.