به گزارش ماین نیوز، اگرچه اظهارنظر وی در پاسخ به سوال خبرنگاران درباره چرایی به فروش نرسیدن این کارخانهها توسط سازمان خصوصیسازی بود اما این سوال را پیش میآورد که المهدی و هرمزال که یکی از بزرگترین تولیدکنندگان آلومینیوم در ایران هستند و طرحهای توسعهای خوبی نیز در سالهای اخیر اجرا کردهاند چگونه با زیان انباشته ۱۰۰۰ میلیارد تومانی مواجه شدهاند و آیا نباید به دنبال رفع عوامل و دلایل اصلی ایجاد زیان انباشته بود؟ آیا این بدان معناست که وضعیت دیگر صنایع مادر معدنی چنین است؟ در این صورت، خصوصی کردن این صنایع به سرعت بیشتری نیاز ندارد؟
قیمت عرضه بالا بودمهدی قدمی ، مدیرعامل شرکت آلومینیوم المهدی هرمزال در مورد فروش مجتمع آلومینیوم المهدی هرمزال میگوید: موضوع فروش مجتمع آلومینیوم المهدی و هرمزال توسط سازمان خصوصیسازی در راستای تحقق اصل ۴۴ در حال پیگیری است و این مجتمع با قیمت ۲ هزار میلیارد تومان وارد مرحله واگذاری شد اما به دلیل قیمت بالا فروش نرفت و قرار شد تا پس از قیمتگذاری جدید دوباره در فهرست فروش قرار گیرد.
مدیرعامل جدید آلومینیوم المهدی و هرمزال اظهار میدارد: استاندار هرمزگان اعتقاد بر مشارکت خرید در داخل استان دارد، اما به دلیل اینکه تملک مالی برای خرید در استان وجود ندارد سعی شده تا مدل واگذاری تغییر کرده و به شیوههایی همچون فروش سهام و از طریق بورس واگذاری انجام شود تا مردم هم با خرید سهامهای خرد در توسعه آلومینیوم شریک شوند.
وی در پاسخ به اینکه چرا آلومینیوم هر سال از سوی وزارت صنعت، معدن و تجارت برای انجام هزینههای ورزشی منع میشود در حالی که فولاد خوزستان و فولاد مبارکه اصفهان این مشکل را حل کردهاند، عنوان میکند: باید بدانید که سود سالانه فولاد خوزستان و فولاد مبارکه چند برابر آلومینیوم المهدی و هرمزال است و با توجه به اینکه زیان انباشته مجتمع آلومینیوم ۱۰۰۰ میلیارد تومان است، از این رو برای هزینهکرد در ورزش حرفهای با مشکلاتی روبهرو هستیم.
سود دهی در چند سال اخیرعلیاکبر گلکار، مدیرعامل سابق المهدی و هرمزال میگوید: زمانی که مدیریت را از مدیریت قبلی تحویل گرفتم کارخانه المهدی بیش از ۵۰۰ میلیارد تومان زیان انباشته داشت که در طول سالیان سال تلنبار شده بود.
وی میافزاید: با این حال در دو سه سال گذشته روند این شرکت به سمت سوددهی تغییر کرده و و نه تنها به سوددهی رسیده، بلکه توانسته برخی از زیانهای انباشته سالهای قبل را نیز جبران کرده و رقم آن را کاهش دهد.
وی ادامه میدهد: ما توانستیم سال به سال سود کارخانهها را بالا ببریم و زیانها را کاهش دهیم. البته لازم به ذکر است که این سود عملیاتی بوده و سود توزیعی نبوده، زیرا تا شرکتی زیان انباشته داشته باشد نمیتواند سود توزیعی داشته باشد.
حاشیه سود اندکمحمد آشفته، عضو هیات مدیره المهدی در این باره میگوید: براساس صورتهای مالی، در المهدی ۵۰۰ میلیارد تومان زیان انباشته و در هرمزال ۳۵۰ میلیارد تومان بدهی ارزی به بانکهای خارجی وجود دارد که در مورد اخیر مهدی کرباسیان دستور داد با مذاکره با بانک خارجی مورد اشاره، استمهال بگیریم.
وی با اشاره به اینکه کارخانههای المهدی و هرمزال شخصیت حقوقی مستقلی ندارند و جزو داراییهای ایمیدرو هستند، اضافه میکند: این زیانها، زیانهای سنواتی است نه زیانهای جاری و با سودآوری که در یکی دو سال گذشته داشتیم۱۰۰ میلیارد تومان بدهی المهدی کم شده و با برنامهریزیها و اقدامات انجام شده در ساختار مالی شرکت کمتر نیز میشود با این حال این اقدامات باید در یک فرآیند قانون تجارت انجام شود.
وی با بیان اینکه زیان سنواتی یاد شده حداقل به ۱۰ سال پیش برمیگردد، ادامه میدهد: کارخانههای المهدی و هرمزال به عنوان تولیدکننده آلومینیوم، جزو کارخانههای مادر محسوب میشوند و در صنایع پایین دستی مانند پروفیل سازی، ورق آلومینیوم و کابل، خودرو سازی، صنایع غذایی و داروسازی مصرف زیادی دارند بنابراین قیمت شمش آلومینیوم حساسیتهای خاص خود را دارد.
وی اظهار میدارد: ستاد تنظیم بازار، همواره روی نرخ شمش آلومینیوم حساس است و ما را موظف به ارائه قیمتها با کمترین نرخ سود میکند تا صنایع پایین دستی قادر به ادامه حیات خود باشند و زیان ندهند و کارشان به تعطیلی و بیکار شدن کارگران نینجامد.
آشفته تصریح میکند: این در حالی است که در این مدت نرخ ارز رشد سهبرابری داشته، هزینههای هدفمندی یارانهها تحمیل شده و دامنه تحریمها به مبادله پول و ارز و تهیه مواد اولیه و ماشینآلات و قطعات کشیده شده و باعث شده المهدی و هرمزال به مرور زمان، زیان انباشته داشته باشند.
عضو هیات مدیره آلومینیوم المهدی و هرمزال با بیان اینکه ما تولیدگرا بودیم نه سوداگرا میگوید: به همین دلیل از رونق اقتصادی زیادی برخوردار نبودیم.
وی مشکلات کارگری و.... که قبلا گریبانگیر این کارخانهها بود را در ایجاد زیان انباشته بیتاثیر دانسته و اضافه میکند: تحریمها بیشترین تاثیر را بر روی کارخانهها داشت؛ نمیتوانستیم السی باز کنیم، بانکها به رویمان بسته بود و شرایط عادی وجود نداشت و همین باعث زیان انباشته ما شده؛ ضمن اینکه آلومینیوم جزو اقلام تحریمی است و ما مجبوریم با کشورهایی که حکم همجواری دارند کار کنیم که آنها نیز با بهانه جوییهای زیاد از ما خرید میکنند و مشکلات خاص خودشان را دارند و باعث میشوند حاشیه هزینه و زیان کارخانهها بالا برود.
وی میافزاید: سیاست ما این است که با اصلاح ساختار مالی، این شرکت را وارد بورس کنیم و با برنامهریزی از منابع مختلف بتوانیم استفاده کنیم تا این شرکت وارد بورس شود.