به گزارش ماین نیوز، درواقع هم‌اکنون در کشور چین به دلیل آنچه اعمال سیاست‌های جدید و توقف ساخت‌وساز گفته می‌شود، کارخانه‌های فولادی با مازاد عرضه مواجه هستند بنابراین فولادی‌های چین توجه خود را به سمت بازارهای خاورمیانه همچون ایران معطوف کرده و با استفاده از تسهیلات بانکی ارزان و مشوق‌های صادراتی قادر خواهند بود تولیدات خود را با قیمت‌هایی به مراتب کمتر از نرخ‌های جهانی عرضه کنند و این در حالی است که بازار ایران مستعدترین بازار برای جذب این محصولات است.
البته ماجرای واردات تنها به چینی‌ها ختم نشده و هم‌اکنون به دلیل مشکلات سیاسی حاکم بر روسیه و اوکراین و کاهش ارزش پول این کشورها در مقابل دلار به عنوان کشورهای قدرتمند فولادی این کشورها نیز در تلاش برای پیدا کردن بازاری جایگزین برای عرضه محصولات خود هستند که این موضوع تهدیدی جدی در آینده برای فولادی‌های ایران محسوب می‌شود.
از سوی دیگر باید اجبار کشور در واردات برخی از محصولات فولادی از هند و چین را به دلیل بدهکاری این کشورها در پرداخت به صورت تهاتری مورد توجه قرار داد بنابراین در نظر گرفتن مجموع این عوامل نشان می‌دهد که فولادی‌ها برای خروج از وضعیت کنونی باید به افزایش صادرات یا تکیه بر دیوار حمایتی تعرفه روی آورند.
در این رابطه احمد خوروش، مدیرعامل فولاد کویر با اشاره به واردات محصولات میلگرد و کلاف‌های فولادی از چین گفت: هم‌اکنون ساخت‌وساز در چین تحت تاثیر سیاست‌های دولت متوقف شده و فولادسازان چینی با مازاد تولید و عرضه مواجه هستند بنابراین طبیعی است به دنبال بازارهای جایگزین در کشورهای حوزه خاورمیانه همچون ایران باشند.
وی با عنوان اینکه میلگردهای چینی با قیمتی به مراتب ارزان‌تر از قیمت داخلی در بازار به فروش می‌رسند، گفت: به طور متوسط قیمت میلگرد حدود ۴۵۰ دلار است و این در حالی است که این محصولات با قیمتی حدود ۴۰۰ دلار در ایران فروخته می‌شوند.
خوروش در پاسخ به چگونگی قیمت پایین محصولات چینی در مقابل محصولات داخلی با وجود متحمل شدن هزینه‌های حمل و گمرکی گفت: استفاده از تسهیلات ارزانقیمت از یک سو و همچنین مشوق‌های صادراتی از سوی دیگر باعث می‌شود که هزینه تمام‌شده محصولات چینی به‌مراتب پایین‌تر از نرخ‌های استاندارد باشد بنابراین صادرات با قیمت‌های پایین‌تر برای آنها مقرون‌به‌صرفه خواهد بود.
مدیرعامل فولاد کویر در پاسخ به اینکه چشم‌انداز فولاد ایران در افق ۱۴۰۴ دستیابی به تولید ۵۵ میلیون تنی فولاد با نگاه صادراتی است، این موضوع با تداوم این روند چگونه امکانپذیر خواهد بود؟ گفت: برای دستیابی به افق ۱۴۰۴ و تولید فولاد برای صادرات، عزم ملی باید به سمت حمایت از تولیدات داخلی معطوف و چالش‌های پیش روی صنایع فولادی نیز برطرف شود.
وی ادامه داد: در وهله نخست به نظر می‌رسد باید تسهیلات ارزانقیمت به صنایع فولادی اختصاص یابد ضمن آنکه بحث تعرفه برای جلوگیری از دامپینگ فولاد وارداتی چین نیز اهمیت ویژه‌ای در گسترش چتر حمایتی دولت از فولادی‌ها خواهد داشت.
وی درباره نیاز کشور به میلگرد گفت: هم‌اکنون در کشور بین ۱۰ تا ۱۱ میلیون تن میلگرد مصرف می‌شود و تولید کشور بین ۸ تا ۱۰ میلیون تن است. این در حالی است که ظرفیت تولید میلگرد در کشور بیش از ۲۰ میلیون تن بوده که این ارقام نشان می‌دهد هم‌اکنون این صنایع با حدود ۵۰ درصد از ظرفیت خود به تولید مشغولند.
واردات ورق و مقاطع فولادیواردات محصولات فولادی تنها به میلگرد و کلاف محدود نشده و هم‌اکنون ورق‌های فولادی نیز ازجمله محصولاتی است که با وجود تولید انبوه در کشور از سوی هند و چین به کشور راه پیدا می‌کنند.
در این رابطه احمد دنیا نور، مدیرعامل فولاد جنوب گفت: با توجه به مطالبات مالی کشور از چین و هند و فراهم نبودن امکان انتقال وجوه نقدی بر اساس توافقنامه‌ای که انجام شد، مقرر شد تا این مطالبات در قالب محصولات و کالا به کشور انتقال داده شود که واردات محصولات فولادی همچون ورق نیز در این ردیف قرار دارد. وی افزود: ابتدا قرار بر این بود تا محصولاتی وارد کشور شوند که امکان تولید آنها در کشور میسر نباشد همچون ورق‌های فولادی با ضخامت ۲ میلیمتر یا لوله‌های گاز ترش. این در حالی است که از چند ماه قبل واردات ورق و مقاطع فولادی را نیز به کشور شاهد هستیم.
وی درباره کیفیت این محصولات و امکان رقابت با تولیدات داخلی گفت: درحال‌حاضر این محصولات از لحاظ کیفیت مشکلی ندارند اما به دلیل استفاده از فاینانس‌های طولانی‌مدت وارد‌کننده امکان عرضه این محصولات با قیمتی پایین‌تر از نرخ معمول را دارد که که در نتیجه رقابت تولیدات داخلی را با مشکل مواجه می‌کند.
این کارشناس فولاد در ادامه به وضعیت بازار محصولات فولادی اشاره کرد و گفت: در شرایطی که عملیات عمرانی در کشور با رکود مواجه است، همین بازار محدود نیز مورد هجوم محصولات چینی و هندی است و این در حالی است که در آینده نیز باید شاهد حضور محصولات روسی به این بازار باشیم.
وی در پاسخ به اینکه آیا برای خروج از وضعیت کنونی در بازار داخلی می‌توان بر بازارهای صادراتی تمرکز کرد؟ گفت: برای تمرکز روی بازارهای صادراتی نیازمند برنامه‌ریزی بلندمدت به‌منظور شناسایی و بازاریابی هستیم ضمن آنکه مشکلات نقل و انتقالات مالی به دلیل حاکم بودن شرایط تحریمی از یک سو و از سوی دیگر کیفیت محصولات تولیدی که چندان بالاتر از محصولات چینی و سایر کشورها نیست، مزیت چندانی برای صادرات این محصولات ایجاد نخواهد کرد. بنابراین در شرایط کنونی نمی‌توان آینده روشنی را برای تمرکز در بازارهای صادراتی متصور شد.
فولاد
