پایگاه خبری ماین نیوز 2 خرداد 1393 ساعت 11:41 https://www.minews.ir/fa/doc/news/8633/دولت-دید-استراتژیک-صنعت-آلومینیوم-ندارد -------------------------------------------------- مدیرعامل آلومینیوم پارس در گفت‌وگوی تفصیلی با ماین نیوز: عنوان : دولت دید استراتژیک به صنعت آلومینیوم ندارد گران‌فروشی شمش در بازار داخلی! -------------------------------------------------- مدیرعامل شرکت آلومینیوم پارس اعتقاد دارد که دیدگاه حاکم بر صنعت آلومینیوم در ایران دیدگاهی استراتژیک نیست و همین باعث عقب افتادن این صنعت از رقبای خود در کشورهای حاشیه خلیج فارس شده است. رسول احمدیان که مدیرعاملی یکی از باسابقه ترین شرکتهای فعال در صنعت آلومینیوم ایران را بر عهده دارد، در عین حال از واردات بی رویه محصولات آلومینیومی کشور انتقاد کرده و خواستار مدیریت واردات از طریق اعمال تعرفه است. متن : در آستانه برگزاری سومین کنفرانس بین المللی آلومینیوم ایران در روزهای چهارم و پنجم خرداد ماه سال جاری خبرنگار ماین نیوز درباره آخرین وضعیت صنعت آلومینیوم ایران و مشکلات و مسائل این صنعت با رسول احمدیان، مدیرعامل شرکت آلومینیوم پارس گفت وگو کرده که متن این گفت وگو به شرح زیر است: ابتدا درباره شرکت آلومینیوم پارس توضیح دهید. شرکت در چه سالی تاسیس شد و در چه حوزه ای فعالیت می کند؟ شرکت آلومینیوم پارس در سال 1353 تاسیس شد و در آن زمان به عنوان یکی از بزرگترین کارخانه های صنایع پایین دستی آلومینیوم در ایران فعالیت خود را آغاز کرد. از سال 1353 تاکنون به طور مرتب تولیدات این شرکت در حوزه های فویل و ورق ارتقا یافته است. آلومینیوم پارس خود را با توجه به نیاز بازار به روز کرده است. دستگاهها و ماشین آلات شرکت تا حدودی بازسازی شده اند و هم اکنون این شرکت یکی از بزرگترین کارخانه های صنعت آلومینیوم ایران است. ظرفیت تولید شرکت در حال حاضر چقدر است؟ ظرفیت تولید شرکت در حال حاضر 36 هزار تن در سال است. متاسفانه با سیاستهایی که بر سایر صنایع نیز حاکم بوده باعث شده تا کارخانه به ظرفیت تولید کامل خود نرسد و ما سال قبل با حدود 30 تا 40 درصد از ظرفیت تولید خود فعالیت کردیم. عمده ترین صنایع مصرف کننده محصولات شما کدام صنایع هستند؟ محصولات ما از قبیل ورق و کویل، ساده و رنگی، فویلهای صنعتی و خانگی طیف گسترده ای از صنایع مانند غذایی، بسته‌بندی و دارویی، سیم و کابل، خودروسازی، رادیاتورسازی و ... را پوشش می دهند. به نظر شما دلیل اصلی بی توجهی به صنعت آلومینیوم در ایران چه بوده و چرا این صنعت از رقبای خود در کشورهای حاشیه خلیج فارس عقب افتاده است؟ باید تاکید کنم که میزان تولید شمش آلومینیوم در ایران بسیار پایین است و ما در این زمینه از کشورهای حاشیه خلیج فارس عقب هستیم. متاسفانه با اینکه آلومینیوم کالایی استراتژیک یا در واقع انرژی پایدار مطرح است و در تمام صنایع دنیا یکی از بالاترین مصارف را در بین گروه فلزات به خود اختصاص داده اما در ایران به عنوان یک کالای استراتژیک مطرح نشده است. در زمانی که آلومینیوم وارد ایران شد، صرفا در برخی از صنایع مانند در و پنجره، ظروف خانگی و ورق نام آلومینیوم مطرح شد این در حالی است که در دنیای امروز آلومینیوم در تولید بدنه هواپیما، قطعات ماهواره و موشک نیز کاربرد دارد. توجیه اقتصادی سرمایه گذاری در صنعت آلومینیوم در ایران بسیار بالاست. انرژی در ایران ارزان است و در حوزه صادرات نیز صنعت آلومینیوم می تواند بسیار موفق عمل کند. در کشورهای منطقه این کالا به عنوان یک کالای استراتژیک مطرح شده و کارخانه های زیادی نیز در این کشورها احداث شده که این وضعیت تهدیدی برای صنعت و بازار ما محسوب می شود. البته باید تاکید کنم که در کشورهای منطقه در صنایع پایین دستی آلومینیوم سرمایه گذاری زیادی شده است که نمونه این سرمایه گذاریها دو کارخانه بزرگ دوبال و امال در بحرین و امارات هستند. در عربستان، کویت و عمان نیز سرمایه گذاریهای سنگینی در صنعت آلومینیوم شده است. ما به شدت از کشورهای منطقه عقب مانده ایم. دولت در حوزه صنعت آلومینیوم استراتژی مشخصی دارد؟ استراتژی دولت در ارتباط با صنعت آلومینیوم بسیار ضعیف است و عملا استراتژی در این زمینه ندارد. وضعیت تامین مواد اولیه در صنعت آلومینیوم چطور است؟ در ابتدای سال جاری نیز شاهد افت شدید عرضه شمش در بورس کالا بودیم. ما در ایران شمش آلومینیوم تولید می کنیم و آن را با قیمت LME به اضافه یک رقم پایین به خارج از کشور می فروشیم اما به داخل همان شمش را با قیمت LME به اضافه یک رقم بسیار بالا می فروشیم که اصلا قابل مقایسه با کشورهای دیگر نیست. در سال قبل بزرگترین صادراتی که از ایران به کشورهای چین و ترکیه انجام شد، شمش آلومینیوم بود و در عین حال بزرگترین وارداتی نیز که به کشورمان صورت گرفت واردات مشتقات و محصولات آلومینیومی بود. در واقع ما شمش خام صادر کردیم و محصول با ارزش افزوده بالا وارد کردیم. این وضعیت نشان می دهد ما هیچ استراتژی برای این صنعت نداریم. یکی از اقداماتی که بلای جان تولیدکنندگان شده، این بود که در سال قبل تعرفه واردات محصولات آلومینیومی را به شدت کاهش دادند. در نتیجه خریداران به سمت واردات رفتند در حالی که کیفیت تولید داخل بسیار خوب است. کاهش شدید تعرفه باعث شد محصولات آلومینیومی به میزان زیاد از چین، ترکیه و بحرین وارد ایران شوند. مگر در همان مقطع برای صادرات شمش آلومینیوم عوارض گذاشته نشد؟ عوارض برای شمش آلومینیوم نگذاشتند به این دلیل که احتمالا دولت به ارز برای خرید پودر آلومینیویم یا قطعات موردنیاز برای تولیدکنندگان شمش نیاز داشته است. شمش ایران با کمترین قیمت در دنیا فروخته می‌شود در حالی که قیمت شمش در بازار جهانی بیشتر از قیمت شمش ایران است. شمش ایران از نظر کیفی مشکلی ندارد و در رده جهانی است. متاسفانه سال قبل واردات محصولات آلومینیومی به شدت افزایش یافت و این باعث لطمه دیدن بسیاری از صنایع داخلی شد. ما به کشورهایی که صادرات شمش داشتیم، دوباره از همان کشورها واردات محصول با چند برابر ارزش داشتیم. می توانیم نتیجه بگیریم که حجم خام فروشی در صنعت آلومینیوم بسیار بالاست. ضمنا بررسی ها نشان می دهد به صورت قاچاق هم محصولات آلومینیومی وارد کشور می شود. امسال وضعیت تعرفه های واردات محصولات آلومینیومی چطور بوده است؟ امسال هم متاسفانه دولت همان تعرفه های پایین سال قبل را تمدید کرده است. راهکار شما برای توسعه صنعت آلومینیوم کشور و حل مشکلاتی نظیر تامین مواد اولیه موردنیاز صنایع پایین دستی آلومینیوم چیست؟ ما انتظار داریم مواد اولیه صنایع پایین دستی به قیمت رقابتی جهانی در اختیار آنها قرار بگیرد. تولیدکنندگان شمش با همان قیمتی که محصول خود را به خارج از کشور می فروشند به ما نیز بفروشند. حتی شمش ارزانتر هم نمی خواهیم. در حوزه واردات هم باید مدیریت واردات اعمال شود. محصولاتی که ما توان ساخت نداریم، اجازه واردات داشته باشند و محصولاتی که قابلیت تولید داریم به اندازه ظرفیت تامین بازار توسط تولید داخل، واردات آنها مدیریت شود. متاسفانه در حال حاضر واردات محصولات مشابه تولید داخل در حوزه آلومینیوم بسیار زیاد است. در این بین ممکن است مسائل و مشکلاتی نیز پیش بیاید. اگر به عنوان مثال آلومینیوم آغشته به مواد رادیواکتیو باشد، چه کسی می تواند آن را کنترل کند. مثلا نیروگاههای اتمی در گوشه و کنار جهان ضایعات آلومینیومی خود را به مزایده می گذارند. این ضایعات ذوب شده و تبدیل به محصول می شوند و دوباره ممکن است به ایران صادر شوند. این وضعیت نیاز به کنترل و نظارت بیشتری دارد. آیا استانداردی برای این موارد تدوین شده است؟ آلومینیوم پارس بنیانگذار استانداردهای این صنعت در ایران بوده است و تدوین استانداردها نیز توسط ما انجام شده است. برنامه امسال آلومینیوم پارس چیست؟ دستکم تلاش داریم تولید خود را در حد سال قبل ثابت نگاه داشته و البته امیدواریم به رشد تولید نیز دست پیدا کنیم. این در شرایطی است که اکثر تولیدکنندگان به دلیل نداشتن نقدینگی مجبور می شوند مواد اولیه موردنیاز خود را با قیمت بیشتر خارج از بورس تهیه کنند. ما حتی به دلیل بالا بودن قیمت مواد اولیه نمی توانیم محصول خود را با وجود کیفیت بالاتر نسبت به رقبای ترکیه، چین و کشورهای منطقه صادر کنیم. قرار بود مشکلات بورس کالا و عرضه مواد اولیه تولید در آنها با دستورات مسئولان حل شود. مشکلات بورس کالا حل نشده است. ما مواد اولیه خود را خارج از بورس تهیه می کنیم. بانکها هم با بهره 24 درصد به صنایع تسهیلات می دهند. به علاوه رقمی که باید در بورس خریدار مواد اولیه تحت عناوین مختلف پرداخت کند. مگر صنایع چقدر سود دارند؟ سازوکارهای حاکم بر بورس کالا بسیار سخت است. سازوکاری وجود ندارد که مواد اولیه مستقیما به تولیدکنندگان داده شود. نرخ سود بانکی برای صنایع در خارج از کشور 7 درصد است. در ترکیه نیز همین طور است اما در کشور ما 20 تا 24 درصد است و اگر به موقع هم بازپرداخت نشود، 6 درصد مرکب به بدهی اضافه می شود. با این روند نمی شود انتظار توسعه صنعت آلومینیوم را داشت. بد نیست بدانید که در فروردین امسال تقاضا برای خرید شمش در بازار حدود 5000 تن بود که 350 تن بیشتر عرضه نشد و در نتیجه قیمت شمش آلومینیوم بین 700 تا 800 تومان افزایش یافت. این در حالی است که اگر مسیر واردات باز بود و شمش وارد کشور می شد، تولیدکنندگان داخلی شمش نمی توانستند به راحتی متقاضیان شمش را تحت فشار بگذارند. واردات شمش به دلیل تحریم مشکل شده است. معضل دیگری که داریم این است که ما نفت به چین و هند فروختیم و به دلیل تحریم به جای پول مجبور شدیم از این دو کشور کالا وارد کنیم که در بین کالاهای وارداتی حجم عظیمی محصولات آلومینیوم وجود داشت که این نیز برای صنایع تبدیل به معضل شد. سومین کنفرانس بین المللی آلومینیوم را چطور ارزیابی می کنید؟ مرکز تحقیقات آلومینیوم در زمانی شروع به کار کرد که همه آلومینیوم را در حد پروفیل و در و پنجره می شناختند. رسالتی که این مجموعه به دوش کشید و نتیجه هم داد این بود که نشان داد آلومینیوم فقط در و پنجره نیست، بلکه انرژی نهفته است. خوشحالیم که کنفرانس آلومینیوم توسط مرکز تحقیقات برگزار می شود و این کنفرانس در حال باز کردن جایگاه خود در عرصه جهانی است. از مسئولان مرکز تحقیقات بابت برگزاری این کنفرانس تشکر می کنم. با همین اقدام امروز جایگاه صنعت آلومینیوم ایران نسبت به گذشته رفیع تر شده است. به نظر شما بهتر است چه مباحثی در کنفرانس مطرح شوند؟ به نظرم مباحثی در کنفرانس مطرح شوند که مردم و سرمایه گذاران را با فرصتهای سرمایه گذاری در صنعت آلومینیوم ایران آشنا کنند. کشور در این صنعت پتانسیل بالایی دارد، هم از نظر نیروهای علمی و هم از نظر انرژی و ... اگر دولت از این پتانسیلها حمایت کند مطمئنم حرکت استراتژیکی در کشور ایجاد خواهد شد. ما می توانیم از طریق کنفرانس نسبت به تقویت تولیدکنندگان ماشین آلات داخلی نیز اقدام کنیم. از طریق تعامل با خارجی ها می توانیم توان ماشین سازان داخلی را افزایش دهیم. ما باید در صنعت پایین دستی آلومینیوم برنامه داشته باشیم. همه چیز در دنیا به سمت سبک سازی در حال حرکت است. مردم باید بدانند اگر از رینگ آلومینیومی در خودروی خود استفاده کنند عمر لاستیک خودرو سه برابر می شود. این دست موضعوعات باید به آگاهی مردم برسد. در آمریکا از این تکنولوژی برای ماشین های سنگین استفاده شده که باعث افزایش طول عمر لاستیک این دسته از ماشین ها شده است. جالب است بدانید که آلومینیوم آلیاژی در برخی از گریدها حتی از فولاد هم سخت تر است اما سبکتر. ضمن اینکه بارها می توان از آلومینیوم استفاده کرد و برگشت پذیری این فلز بسیار بالاست. وضعیت صنعت بازیافت آلومینیوم کشور چگونه است؟ سرمایه گذاری در صنعت بازیافت آلومینیوم بسیار سنتی بوده و در این حوزه نیز کار زیادی نشده است. اینکه گفته می شود هزینه انرژی برای صنعت آلومینیوم در ایران پایین تر از کشورهای دیگر است چقدر صحت دارد؟ شاید در نگاه کلی این حرف درست باشد اما یکی از مشکلاتی که در کشور وجود دارد نوسان قیمتی برق و گاز است. تولیدکنندگان شمش ایران جزو بزرگترین بدهکاران اداره برق هستند، به خاطر اینکه تکنولوژی آنها ناقص است و در عین حال در شرایطی که باید واحدهای شمش سازی برای خودشان نیروگاه داشته باشند، ندارند. اینگونه هم نیست که بگوییم برق واحدهای آلومینیومی ارزان است. هزینه هایی که برای تولید برق ایجاد می شود چند برابر است. متاسفانه هزینه های اضافی در نیروگاههای ما به دلایل مختلف بسیار بالاست. اما برق و گاز در دنیا محصولات استراتژیک همیشگی و نسبتا با قیمت ثابت هستند. آلومینیوم پارس در حال حاضر چه تعداد نیروی کار دارد؟ آلومینیوم پارس 700 نفر پرسنل دارد. آمار مصرف آلومینیوم در کشور چقدر است؟ متاسفانه تاکنون نیازسنجی و ظرفیت سنجی در کشور در این زمینه انجام نشده است. یک سازمان متولی هم نداریم که آمار مصرف را ارائه کند. ما برای تنظیم بازار باید حتما آمار دقیقی داشته باشیم. آمار پروانه های بهره برداری نیز چندان دقیق نیستند. در این شرایط آمار واردات در واقع همان آمار مصرف شده است. از سوی دیگر کد موسوم به "سایر" در بین تعرفه های وارداتی به آفتی تبدیل شده است. بسیاری از تجار کالاهای مشابه تولید داخل را که تعرفه واردات آنها بالاست، وارد کد تعرفه‌ای "سایر" کرده و از این طریق آن کالا را به راحتی وارد کشور می کنند. ما نامه نگاری کردیم تا مدیریت کد تعرفه‌ای "سایر" به سندیکای صنایع آلومینیوم سپرده شود تا در این زمینه شفاف سازی شود. تغییر نرخ ارز روی صنعت آلومینیوم چه تاثیری گذاشت؟ دولت با تغییرات نرخ ارز تمام نقدینگی صنایع را از بین برد. صنایع مجبورند برای خرید مواد اولیه از بانک و بازار با بهره های 24 تا 50 درصد پول بگیرند که این باعث زیانده شدن صنعت شده است. افزایش نرخ ارز همچنین باعث کاهش قدرت خرید مواد اولیه توسط صنایع شده است، چرا که صنایع دیگر نقدینگی موردنیاز برای خرید مواد اولیه را ندارند.