بلومبرگ گزارش داد:
دسترسی به معادن دورافتاده با هواپیماهای بدون سرنشین
گروه تجهيزات و ماشين آلات
- پیشرفت فناوری در ساخت روباتها، هواپیماهای بدون سرنشین، کامیونهای بدون راننده و قطارهای بدون راهبر، آینده صنعت معدنکاری را شکل داده و ساخت معادن در نقاط پرت و خطرناک را امکان پذیر می‌کند.
به گزارش ماین نیوز، در حال حاضر حدود 200 کامیون بدون راننده در معادن سنگ آهن به ویژه در استرالیا فعالیت می‌کنند. در این بین غول معدنکاری ریوتینتو که اعتبار یکی از بزرگترین برنامه‌های رباتیک غیرنظامی جهان را تامین می‌کند، به زودی از قطارهای بدون راهبر برای حمل بار به بندر و هواپیماهای بدون سرنشین برای پرواز بر فراز معادن دورافتاده استفاده خواهد کرد.
هواپیماهای بدون سرنشین می‌توانند ذخایر را کنترل کرده، اهداف اکتشاف را نقشه برداری و تجهیزات را ردیابی کنند و بسته‌ها را به کارگاه‌ها برسانند.
پیشرفتهای فناوری در توسعه روباتها و هواپیماهای بدون سرنشین در آینده به ایجاد معادن در مکانهای دورافتاده ای مانند مغولستان که از اتاقهای کنترل در شهرهای بزرگ آمریکا و استرالیا هدایت می‌شوند، کمک خواهد کرد. بی اچ پی بیلیتون، آنگلوامریکن و ریو در میان معدنکاران بزرگی هستند که رقابت در عرضه فناوری خودکار را افزایش می‌دهند و امید دارند تجهیزات جدید به کاهش هزینه‌ها و بهبود سود آنها و همچنین امکان بهره برداری از ذخایر معادنی که بسیار پیچیده یا بسیار خطرناک برای انسان هستند، کمک کنند.
در این بین انتظار می‌رود معادن سال 2030 شاهد رباتهای پیشرفته ای باشند که جزییات وجب به وجب زیرزمین را با لیزر نقشه برداری می‌کنند یا از دریل‌های اتوماتیک برای جدا کردن زباله‌ها از سنگهای باارزش استفاده می‌کنند.
هیچ برآورد دقیقی از اینکه فناوری روباتها و هواپیماهای بدون سرنشین در صنعت معدنکاری جهانی یک تریلیون دلاری چه میزان صرفه جویی به همراه خواهند داشت، وجود ندارد با این همه اشاراتی بر مبنای کابردهای فعلی فناوری هوشمند وجود دارد. استفاده ریو از حسگرها برای بهبود فرآوری مس، گردش نقدینگی آزاد این شرکت را 80 میلیون دلار طی سال گذشته بهبود داد.
صنعت معدنکاری استرالیا به تنهایی حدود چهار میلیارد دلار استرالیا (3.7 میلیارد دلار) در سال روی تحقیق و توسعه هزینه می‌کند. ریوتینتو به تنهایی 370 میلیون دلار روی واحد فناوری و نوآوری خود در سال 2013 هزینه کرد. البته میزان هزینه برای این بخش در سال گذشته با اقدام ریوتینتو برای صرفه جویی در هزینه‌ها، 11 درصد کاهش یافت.
به گزارش بلومبرگ، به گفته برنتون ساندرز، تحلیلگر موسسه استرالیایی مدیریت سرمایه گذاری بی تی، اگرچه تنها حدود 0.5 درصد از ناوگان متشکل از 40 هزار و 500 دستگاه کامیون معدنی جهان در حال حاضر بدون راننده هستند اما در بسیاری از مناطق تولیدکنندگان در بکارگیری فناوری جدید شتاب نخواهند داشت. زیرا هزینه بکارگیری نیروی انسانی در کشورهای آمریکای جنوبی یا در آفریقای جنوبی برای انجام کار مشابه ارزان‌تر از چنین ماشین آلاتی است. یک کامیون حمل اتوماتیک بسته به اندازه و ویژگیهای دیگرش، بین سه تا پنج میلیون دلار هزینه دارد.
تاریخ انتشار : شنبه ۱۶ فروردين ۱۳۹۳ ساعت ۰۰:۳۰
کد مطلب: 6091
