ماین نیوز - انجام 83 درصد امور بهره‌برداری معادن ایمپاسکو به صورت راهبری

غضنفری در گفت‌وگوی تفصیلی با ماین نیوز خبر داد:

انجام 83 درصد امور بهره‌برداری معادن ایمپاسکو به صورت راهبری

نصب تجهیزات پروژه نفیلین سینیت کلیبر تا شهریور امسال

مدیر بهره برداری شرکت تهیه و تولید مواد معدنی ایران گفت: هم اکنون 83 درصد امور بهره برداری (شرکت) در معادن به صورت راهبری و فقط 17 درصد به صورت پیمانکاری انجام می شود.

خبرنگار ماین نیوز با مسعود غضنفری مدیر بهره برداری شرکت تهیه و تولید مواد معدنی ایران گفت‌وگویی انجام داده که به شرح زیر است:

ابتدا درباره وظایف بخش بهره برداری در شرکت تهیه و تولید مواد معدنی ایران توضیح دهید.

بخش بهره برداری در شرکت تهیه و تولید مواد معدنی ایران وظیفه نظارت بر نحوه عملکرد شرکت ها و مجتمع هایی که عملیات بهره برداری از معادن را انجام می دهند، بر عهده دارد. این نظارت شامل شرکت ها و مجتمع ها تحت پوشش شرکت تهیه و تولید مواد معدنی ایران و هم شرکت ها و مجتمع های ایمیدرو است. در واقع ما به عنوان بازوی اجرایی ایمیدرو کلیه عملیات نظارت بر معادن ایمیدرو را علاوه بر معادن تحت پوشش خودمان بطور همزمان بر عهده داریم. عمده وظایف ما در ستاد نظارت بر نحوه عملکرد قراردادهایی است که بین ایمیدرو و شرکت تهیه و تولید مواد معدنی ایران با پیمانکاران و یا راهبران وجود دارد. بدین منظور علاوه بر نظارت کارگاهی که توسط شرکت های مهندسین مشاور به نحوه اجرای قراردادها انجام می شود، ستاد نیز بر عملکرد مشاورین، پیمانکاران و راهبران نظارت عالیه داشته و مسایل و مشکلات فنی فی مابین این 3 گروه را با کمک کارشناسان خود حل و فصل می کند.

درباره تفاوت پیمانکاران و راهبران توضیح دهید.

در برخی از معادن هنوز مطابق اصل 44 موفق به واگذاری نشده ایم که البته تعداد این معادن نیز اندک است. در این گونه معادن قراردادهای پیمانکاری با پیمانکارانمان داریم که براساس آن، پیمانکاران عملیات معدنی را انجام می دهند و ما قسمت فروش و فراوری را انجام می دهیم. عمده ترین معدنی که هم اکنون به این شکل مدیریت می شود، معدن سرب و روی انگوران (بخش روباز) است. معدن طلای موته و معدن سنگ آهن چاه گز نیز همین وضعیت را دارند. در این سه معدن پیمانکار برای ما ماده معدنی را استخراج و قسمت فراوری و فروش بر عهده خود ماست. البته در آنتیموان سفیدابه هم که مجتمع بسیار کوچکی است و قصد توسعه آن را داریم، کارها به صورت پیمانکاری انجام می شود. در سایر معادن و مجتمع ها کارها به صورت راهبری انجام می شوند. بعد از واگذاری های ناموفقی که در دوره های قبل به بخش خصوصی صورت گرفت، سیاست شرکت تهیه و تولید مواد معدنی ایران بر این منوال قرار گرفت که معادن را براساس اصل 44 و قانون رفع موانع تولید رقابت پذیر به صورت استخراج و فروش به شرکت های راهبر واگذار کند. در واقع راهبرها صفر تا صد کار را انجام می دهند، یعنی حتی پرسنل ما هم عمدتا به بخش راهبر منتقل می شوند و طی مزایده ای که جهت به صورت راهبری برگزار می کنیم، حق السهمی را برای ما و ایمیدرو پیشنهاد می دهند و معدن یا مجتمع به شرکتی که دارای امتیاز فنی و بالاترین میزان پیشنهادی حق السهم است واگذار می شود. به این ترتیب کلیه مسوولیت ها اعم از پرسنلی و اجرایی و حتی پرداخت حقوق دولتی به راهبر منتقل می شود و ما بر نحوه عملکرد راهبر نظارت داریم تا منابع معدنی که جزو انفال هستند، به درستی و با اصول فنی مورد بهره برداری قرار گیرند و همچنین مطابق طرح های استخراجی از قبل تهیه شده، راهبر موظف است کار را انجام دهد، منتها ما در بخش فروش دخالت نمی کنیم. حق السهم را هم یا به صورت محصول دریافت می کنیم و محصول دریافتی را به طرق مختلف (بورس یا مزایده) می فروشیم، یا در برخی از قراردادها فرمولی وجود دارد که درصد حق السهم ما براساس آن فرمول محاسبه و در دوره های یک تا 3 ماهه به صورت نقدی پرداخت می شود. علاوه بر معادن، عملیات بهره برداری از کارخانه های تحت پوشش شرکت یا ایمیدرو نیز به صورت راهبری یا پیمانکاری واگذار شده اند که هم اکنون 83 درصد امور تهیه و تولید در معادن به صورت راهبری و فقط 17 درصد به صورت پیمانکاری انجام می شود.

برنامه ای برای تبدیل پیمانکاری های فعلی به راهبری دارید؟

در مورد معدن سرب و روی انگوران فعلا چنین برنامه ای در دستورکار نیست و بیش از 80 کارخانه در اطراف این معدن وجود دارد که حیات آنها به این معدن بستگی دارد و از طریق سهمیه بندی خوراک این کارخانه ها تامین می شود اما با مهیا شدن شرایط این امر نیز می تواند در دستورکار شرکت قرار گیرد.

در مورد معدن سنگ آهن چاه گز امکان واگذاری عملیات بهره برداری به راهبر وجود دارد و درخصوص مجتمع طلای موته هم به دلیل عدم اطمینان از ذخیره معدن، امکان واگذاری عملیات بهره برداری به راهبر فعلا وجود ندارد. همچنین معدن زغال سنگ گلندرود را داریم که اسناد واگذاری آن آماده شده و عملیات بهره برداری آن به سمت راهبری پیش می رود. (حدود دو سالی است که مجددا در معادن زغال سنگ گلندرود فعالیت می کنیم، لازم به ذکر است ذخیره این معدن از نوع زغال سنگ نیمه کک شو است.)

درباره مهمترین پروژه های سال قبل و امسال شرکت تهیه و تولید مواد معدنی ایران توضیح دهید.

مهمترین آنها اجرای دو پروژه طلای هیرد و آهن حنار هر دو در استان خراسان جنوبی به صورت سرمایه گذاری و مجتمع پتاس خور و بیابانک به علاوه ذخایر پلایای طرود که به تازگی به سرمایه گذار واگذار شده است.

احداث کارخانه جدید 40 هزار تنی نفیلین سینیت کلیبر در جوار کارخانه 10 هزار تنی فعلی نیز از برنامه های امسال شرکت است که این کارخانه با سرمایه گذاری 25 درصدی طرف چین و 75 درصدی طرف ایران احداث می شود. این پروژه هم اکنون مراحل ساخت سیویل خود را طی می کند و ساختمان ها در حال احداث هستند و امیدواریم تا اوایل شهریور ماه تجهیزات کارخانه نصب شود. تکنولوژی این پروژه چینی و فرآوری محصول به روش تر خواهد بود.

در کارخانه 10 هزار تنی فعلی هم فرآوری به صورت خشک انجام می شود که راندمان آن زیر 30 درصد است و محصول آن هم خیلی قابلیت فروش و صادرات ندارد اما در فراوری تر مقدار آهنی که در محصول نهایی وجود خواهد داشت به شدت کاهش خواهد یافت و مشتریان بسیار زیادی برای محصول آن حتی در اروپای غربی وجود دارد.

فسفات اسفوردی را به صورت راهبری به قرارگاه خاتم الانبیا واگذار کردیم که عملکرد بسیار خوبی هم داشته است. سرب نخلک هم به راهبر واگذار شده است. با کارخانه ای که راهبر سرب نخلک در جوار کارخانه قدیم احداث کرد، عیار حد استخراجی از 5 تا 6 درصد به 2 تا 3 درصد رسیده است. با این کار سنگ های باطله قدیمی هم الان فراوری می شوند و کنسانتره سرب از آنها تولید می کنیم. موفق ترین نمونه ما برای واگذاری سرب نخلک بوده است. فروکروم جغتای هم از دیگر نمونه های موفق واگذاری بوده است. این مجتمع فقط یک کارخانه است و معدنی در اطراف آن نداریم. ماده معدنی موردنیاز این کارخانه توسط راهبر از سراسر ایران خریداری و پس از یک فرآوری کوچک، در کارخانه به سمت ذوب و تبدیل شدن به شمش فروکروم می رود.

گفت‌وگو از محمدجواد به‌آبادی