به گزارش پایگاه ماین نیوز، امیررضا کاویانی در خصوص چشم انداز صنعت روی ایران و تاثیرنوسانات نرخ ارز بر این صنعت اعلام کرد: سرب و روی برای توسعه و پیشرفت زندگی بشر ضروری بوده و هر فرد در طول زندگی استاندارد به 410 کیلوگرم سرب و 245 کیلوگرم روی نیاز دارد.طبق گزارش‌های گروه بین‌المللی مطالعات سرب و روی، مصرف سرانه روی در ایران 1.14 کیلوگرم در سال است که این میزان معادل مصرف سرانه روی در آمریکای جنوبی است. متوسط مصرف سرانه روی در اروپای غربی 5.4 کیلوگرم، آمریکای شمالی 3.4 کیلوگرم و چین حدود 2.5 کیلوگرم است.طبق اطلاعات این گروه بین‌المللی، فلز روی با تراز کسری عرضه در سال 2018 مواجه شده است.

بر اساس پیش‌بینی‌ها، شکاف بین عرضه و تقاضای روی تا سال 2025 افزایش می‌یابد و به دلیل کمبود عرضه روی، پیش‌بینی‌های بانک جهانی حاکی از افزایش قیمت این فلز است به طوری که سطح قیمت فلز روی از متوسط 1850 دلار بر تن در سال 2016 به بالای 3 هزار دلار بر تن در سال 2025 می‌رسد. کمبود عرضه و افزایش تقاضای فلز روی که با افزایش قیمت آن همراه است، مطلوبیت و لزوم سرمایه‌گذاری در این فلز را آشکار می‌سازد.

در حال حاضر با کاهش محسوس ذخایر استراتژیک LME و خیلی زودتر از سال پیش بینی، قیمت ها به 3200 دلار رسیده و نکته مهمتر اینکه ذخایر LME به محدوده ای رسیده که بسیار شبیه به سال 2007 است یعنی سالی که فلز روی سقف قیمت 4400 دلار را ثبت کرد. در آن سال سود سرشاری نصیب معادن و شرکت های تولید کننده سرب و روی شد.

از دیگر مواردی که می‌توان برای افزایش بهای این کانی برشمرد رو به پایان رفتن ذخیره معادن روی دنیاست به گونه‌ای که تنها تا چند سال آینده می‌توان از معادن روی بهره‌برداری کرد. با توجه به اینکه مصرف روی بیشتر در صنایع فولادی بوده و برای تولید ورق‌های گالوانیزه به کار گرفته شده و در دیگر صنایع همچون خودروسازی و ساختمانی به کار می‌رود چین را می‌توان بزرگترین تولیدکننده فولاد و بزرگترین مصرف‌کننده روی دانست.

نقش 3 متغیر تعیین کننده در سود آوری شرکت ها در ایران

در شرکت های روی ایران 3 متغیر تعیین کننده قیمت های جهانی محصولات بر اساس نرخ های LME ،نرخ تبدیل دلار به ریال در داخل و افزایش تولید و بالا بردن بهره وری که مستلزم به روز کردن فناوری و استفاده از خاک پرعیار است،در سود اوری شرکت ها نقش مستقیم دارند.

شرکتهای روی در ایران بواسطه افزایش قیمت های جهانی همانند سایر صنایع فلزی سال پررونقی را پشت سر گذاشتند به نحوی که شمش روی را در ابتدای سال 96 هرتن 2860 دلار می فروختند اما در انتهای سال این محصول هرتن 3100دلار به فروش رسید.بطور مثال با بررسی شرکت کالسیمین به عنوان بزرگترین تولید کننده روی ایران با زنجیره تولید کامل از خاک تا شمش مشاهده می شود "فاسمین" در ابتدای سال با پیش بینی سود 479ریالی به ازای هرسهم سال 96 را آغاز کرده بود و درصورت های تلفیقی پایان سال مالی96 به سود 1410ریالی برای هر سهم دست یافت که به معنای رشد 200درصدی سود بواسطه 3 متغیری است که در بالا نام برده شد.

کالسیمین درپیش بینی ابتدای سال 96 نرخ های جهانی را بر اساس روی جهانی 2400 دلار در مفروضات لحاظ کرده بود و در پایان سال با میانگین روی 3050 دلاری در صورت ها مواجه که باعث افزایش سود آوری شرکت شد.این شرکت بورسی در مفروضات ابتدای سال نرخ دلار را در صورت ها 3700 تومان محاسبه کرده بود و در پایان سال با میانگین دلار4000 تومانی مواجه شد.دربهمن و اسفند "فاسمین" با افزایش نرخ ارز قیمت فروش به نحو قابل قبولی افزایش پیدا کرد.همچنین با توجه به کشش بازار جهانی اقدام به خرید خاک پرعیار از خارج کرد وبا بالا بردن بهره وری تولید موفق به تولید 37754 تن شد که در مفروضات ابتدای سال پیش بینی 32 هزارتن تولید را کرده بود.

با بالا رفتن هر یک از این 3 متغیر که بصورت مستقیم با نرخ دلار بستگی دارد "فاسمین" می تواند بصورت اهرمی در سود تغییرات با اهمیتی بوجود آورد بطوری که فروش شرکت از 298میلیارد تومان در سال 95 به 526میلیارد تومان در سال 96 افزایش پیدا کرد و سود خالص شرکت از 99میلیارد تومان به 239 میلیارد تومان افزایش پیدا کرد.

اما با شروع سال 97 و نوسانات شدید ارزی و رشد قیمت دلار به 6 هزارتومان یکباره در گزارش های فروردین با افزایش قیمت های ریالی در فروش شرکت ها مواجه شدیم .اتفاقی که در ظاهر باعث سودآوری شگفت آوری برای این شرکت ها می شد و نوید افزایش نقدینگی شرکت ها و تشویق سهامداران این مجموعه ها جهت اجرای طرح های توسعه با فناوری روز دنیا را در دستور کار قرار می داد اما در 22 فروردین با بخشنامه ارزی دولت جهت کنترل نرخ ارز ریزش در معاملات و قیمت سهام این شرکت ها را شاهد بودیم که نشان از سردرگمی در سیاست های ارزی و بلاتکلیفی شرکت های صادر کننده در این صنعت است.

شرکت های روی در ایران بواسطه کاهش ذخایر پرعیار انگوران با نظام سهمیه بندی خاک دریافتی مواجه هستند و مجبور هستند بخشی از خاک پرعیار را از خارج وارد کنند و در این برهه حساس که بازارهای جهانی روزهای پررونقی را پشت سرمی گذارند سیاست های ارزی باعث شده امر صادرات مختل شده و شرکتهایی نظیر "فرآور و فاسمین" عملا عدم فروش محصول تا مشخص شدن سایست های جدید و تعدیل قیمت های اعلامی را اعلام کنند که هم ریسک از دست دادن بازارهای صادراتی را به همراه دارد و هم در اوج قیمت های جهانی ایران را محروم از این سود اوری می کند.

این شرکت ها عملا برای بالا رفتن بهره وری تولیدات ناگزیر از واردات خاک پر عیار هستند تا بتوانند ظرفیت های تولید را بالا ببرند و با افزایش سودآوری طرح هایی نظیر طرح BZS که می تواند برای شرکت های دارای این فناوری تضمین کننده حیات آینده باشد،طرح های خطوط جدید براساس خاک سولفوره را کامل کنند اما این سیاست های یک شبه و قیمت گذاری دستوری دلار باعث شده سودآوری شرکت ها از یک طرف کاهش یافته و هزینه ها بخاطر خرید مواد اولیه بر اساس نرخ های جهانی که عمدتا با دلار آزاد محاسبه می شود رشد کند.

حال باید ببینیم آیا منطقی است که این شرکت ها دلار را با نرخ دستوری به فروش برسانند و در عوض خدمات و خاک وارداتی را بر اساس نرخ های بازار ازاد در صورت های مالی محاسبه کنند .

3 متغیر تاثیر گذار بر سودآوری شرکت های روی همین نرخ دلار است که هر چه به قیمت واقعی و بازار نزدیکتر باشد صورت های مالی آنها شفاف تر و قابل اطمینان تر است و باعث می شود سرمایه گذاران با تحلیل بهتر وارد سرمایه گذاری در این صنعت شوند.در این صنعت دوره های جهانی رونق و رکود در شرکت های تولید کننده روی مهم است چراکه با رونق گرفتن این فلز باعث می شود معادن فرسوده و کم بازده نیز مقرون به صرفه شده و با افزایش مقدار تولید جهانی باعث تعدیل قیمت و بعضا افزایش سطح دخایرجهانی شوند و یا در بحران های جهانی مصرف این فلز مانند سایر محصولات معدنی کاهش قابل ملاحظه ای پیدا کرده و با کاهش قیمت تولیدات باعث افزایش ریسک تولید و سرمایه گذاری شرکت های روی در دنیا می شود.

پس بهتر است با اتخاذ سیاست های تشویقی وجلوگیری از موانعی که باعث ایجاد اختلال در صادرات و سرمایه گذاری در تولید محصولات معدنی و فلزی می شوند علاوه بر ایجاد اشتغال و ارزآوری در سالهای رونق باعث افزایش اعتبار برندهای داخلی محصولات در عرصه جهانی شویم.

ماین نیوز