گروه معادن سنگ آهن
 
بازگشت قيمتي سنگ آهن در پايان ۲۰۱۷
تحليلگر بازارهاي جهاني فولاد و سنگ آهن پيش بيني كرد
گروه معادن >سنگ آهن - قيمت سنگ آهن در هفته گذشته با يک درصد و در ماه گذشته با ۴/ ۲ درصد افزايش روندي صعودي را از خود به نمايش گذاشت و به مرز ۶۶ دلار رسيد.
 
به گزارش ماین نیوز، اين افزايش قيمت در حالي است که پيش بيني ها در ماه هاي گذشته روي رشد قيمت سنگ آهن در اواخر سال ميلادي تاکيد داشت و کارشناسان خبر اين افزايش قيمت را با توجه به شواهد و قرائن از قبل داده بودند. يکي از مهم ترين دلايلي که باعث اين افزايش قيمت شده را بايد در سياست هاي کلان چين در حوزه سنگ آهن دانست، سياست هايي که در حال حاضر با موضوع آلودگي هاي زيست محيطي ارتباطي محکم برقرار کرده است. موضع چين در حال حاضر در قبال سنگ آهن با کاهش ظرفيت هاي توليد اين ماده اوليه در کارخانه هاي کوچک و قديمي همراه شده، کاهش ظرفيت هايي که سيگنال هاي کاهش عرضه را به بازار مخابره کرده و در نهايت باعث روند افزايشي اين ماده اوليه شده است.

به رغم افت ۲۱ درصدي قيمت سنگ آهن در يک سال گذشته، شاهد رشد ۵/ ۲ درصدي در ماه قبل و رشد قيمت در هفته گذشته هستيم؛ بهاي سنگ آهن هم از رقم ۶۰ دلار در هر تن که گمان مي رفت کف قيمت تا پايان ۲۰۱۷ باشد، فاصله گرفته و به ۶۶دلار رسيده است. کيوان جعفري طهراني تحليلگر بازارهاي بين الملل فولاد و سنگ آهن در اين باره به «دنياي اقتصاد» گفت: يک ماه قبل با موسسه استيل مينت (مشابه متال بولتن، سي.آر.يو و پلتس) که موسسه اي هندي است مصاحبه اي داشتم و اعلام کردم که کاهش قيمت سنگ آهن در ماه نوامبر بعيد است، اما اين موضوع را در حالي اعلام کردم که در دسامبر و ژانويه، وضع تفاوت خواهد داشت چرا که کاهش قيمت اتفاق خواهد افتاد. در حال حاضر روند افزايش قيمت گرچه اتفاق افتاده است ولي بازار، کشش افزايش قيمت بيشتر از يک سقفي را ندارد.

وي در ادامه به چرايي رخداد اين حادثه مي پردازد و ادامه مي دهد: اما چرا اين اتفاق (افزايش قيمت) رخ داد؟ اولين موضوع اين بود که تقاضا براي محصولات پرعيار افزايش پيدا کرد، به اين دليل که وقتي بحث کاهش ظرفيت توليد فولاد مطرح شد، اکثر فولادسازان چيني به توليد محصولات با کيفيت بالاتر روي آوردند؛ روندي که آنها را ملزم به استفاده از سنگ آهن مرغوب تر مي کرد. به گفته وي در حال حاضر اين افزايش قيمت براي سنگ آهن با عيارهاي بالاتر لحاظ شده است، البته منظور از عيار بالاتر، سنگ آهن با عيار ۵۸ درصد به بالا است و عيار پايين تر افزايش قيمت کمتري داشته است. وي در ادامه با تخمين شروع زمان سقوط قيمت مي گويد: اين در حالي است که در حال حاضر اهالي و فعالان بازار منتظر هستند که قيمت به يک نقطه اشباع برسد و در آن صورت، سقوط قيمت اتفاق بيفتد، از سوي ديگر با توجه به اينکه يک هفته تا پايان ماه نوامبر باقي مانده است، پيش بيني مي شود که در اواخر نوامبر يا اوايل دسامبر اين اتفاق (سقوط قيمت) رخ دهد. به گفته وي يک ماه قبل صادر کنندگان سنگ آهن ايران که برخي از آنها حاضر بودند که قيمت محصول خودشان را با قيمت ثابت يا Fixed Priceبفروشند، اما در آن زمان توصيه من به صادر کنندگان اين بود که به جاي قيمت ثابت، اقدام به محاسبه قيمت بر اساس «معدل ماه رسيدن کشتي» کنيد، به اين دليل که ماه نوامبر ماهي است که قيمت باز هم روندي افزايشي خواهد داشت. اين در حالي است که بسياري از کساني که به اين روش اقدام به فروش محصولات خود کرده بودند، بسيار منتفع شدند.

در حال حاضر صادر کنندگان و توليدکنندگان سنگ آهن در ماه هاي دسامبر و ژانويه بايد احتياط کنند. به گفته جعفري طهراني بعد از ماه هاي دسامبر و ژانويه تا اواسط ماه فوريه که مقارن با اواخر ماه بهمن مي شود، عيد شکوفه هاي چين را در پيش داريم و روند در ماه فوريه از ماه هاي دسامبر و ژانويه بهتر است. اين در حالي است که اگر افزايش قيمتي هم در ماه فوريه رخ دهد به اين دليل است که کارخانه ها مي خواهند دپوي مواد اوليه شان را افزايش دهند. از سوي ديگر باز هم نسبت به ماه نوامبر قيمت ماه فوريه در نيمه اول پايين تر است، اين در حالي است که در نيمه دوم، بازار چين به دليل تعطيلات عيد شکوفه ها تعطيل است، در اين بازه زماني به اين دليل که خريد و فروشي رخ نخواهد داد، موجب خواهد شد که قيمت ها در يک سطحي ثابت نگه داشته شوند.

در حال حاضر چين تعيين کننده روند آتي بازارها به خصوص فولاد و سنگ آهن است، اما روندهاي متناقضي را در اخبار مربوط به اين کشور مي شنويم. برخي خبرها از کاهش توليد فولاد حکايت دارد، برخي مسائل زيست محيطي را مطرح مي کنند و در برخي خبرها نياز فولاد چين به دليل طرح هاي صنعتي صعودي اعلام مي شود. اين تحليلگر بازارهاي بين الملل فولاد و سنگ آهن در ادامه در اين رابطه گفت: اين موضوع واقعيت دارد، خصوصا اينکه «شي جين پينگ» در ماه اکتبر مجددا در انتخابات رياست جمهوري انتخاب شد و سياست هاي کاهش ظرفيت توليد فولاد را با جديت بيشتري دنبال کرد؛ به اين دليل که در چين در اواخر سال ميلادي و اواخر سال چيني دو تاريخ مهم داريم؛ در واقع مانند کشورهاي ديگر، چين هم براي برخي کارهاي اجرايي هم تقويم ميلادي و هم تقويم چيني (که تاريخ قمري است) را استفاده مي کند، اين در حالي است که تقويم چيني پايان سالش در اواسط ماه فوريه است که هر سال هم مقداري جابه جا مي شود. وي در ادامه مي افزايد: تجربه نشان داده است که چين هر زماني که قانوني تصويب مي کند و سعي مي کند اين قانون اجرايي شود، اگر در طول سال سرعت رسيدگي و اجراي آن کاهش پيدا کرده، در ماه هاي آخر سال ميلادي و در پايان ماه قمري که سال چيني است، سعي بر اعمال فشارهاي بيشتري دارد، بنابراين در ماه دسامبر که از ماه پاياني سال ميلادي است و ماه ژانويه تا نيمه فوريه (که يک و نيم ماه قمري پايان سال چيني است) شاهد فشارهاي بيشتر براي کاهش توليد و ظرفيت فولاد چين هستيم. به گفته وي در تعريف سال نو قمري چيني بايد بگويم با وجود اينکه نامش قمري است ولي هميشه در اواسط زمستان رخ مي دهد، هر چند که نامش «عيد شکوفه هاي چين» است.از سوي ديگر همزمان با اين عيد يا تعطيلات سال نو، شاهد هستيم هنوز سرماي هواي چين وجود دارد و هواي بهاري آغاز نشده است؛ تمام اينها مويد اين است که سال نوي چيني هم در زمستان رخ مي دهد. وي ادامه مي دهد: در اين باره زماني که هوا سرد است، آلودگي هوا که در شهرهاي چين و خصوصا شهرهاي مرکزي چين مانند استان «هبي» و «پکن» و حوالي آن وجود دارد، به علت «اثر گلخانه اي» که در سرما رخ مي دهد تشديد مي شود.

در پي آلوده تر شدن هوا در ماه هاي پاياني سال قمري چيني، قوانين زيست محيطي هم با شدت بيشتري اعمال مي شود، در اين باره اگر تا الان هم کنترل کاهش ظرفيت و توليد فولاد و حرکت هاي کنترلي درخصوص آلودگي هوا درخصوص کارخانه هاي کوچک چين(کارخانه هايي که با ظرفيت هاي توليد پايين دو ميليون تن فعاليت مي کنند) و کارخانه هاي قديمي که آلودگي زيست محيطي بيشتري ايجاد مي کنند، به نحو احسن اعمال نشده بود، حداقل در ماه هاي پاياني سال ميلادي و سال قمري چيني شاهديم که اين قضيه اتفاق خواهد افتاد. به گفته وي درخصوص آلودگي هواي شهرهاي چين در واقع شاهد اين هستيم که اين کشور به دنبال آن است که در پايان سال قمري خود، اعداد و ارقامي که از قبل درخصوص کاهش ظرفيت فولاد اعلام کرده بود، اعمال خواهد کرد. از سوي ديگر برخلاف آلودگي شهرهاي مرکزي چين مانند «استان هبي» و «پکن» شهرهايي مانند «شانگهاي» و «گوانگژو» به علت همجواري با دريا، آلودگي به مراتب کمتري دارند.

تاریخ انتشار : سه شنبه ۷ آذر ۱۳۹۶ ساعت ۱۵:۱۷
کد مطلب: 41462
 
مرجع : روزنامه دنیای اقتصاد