حجازی در گفتوگو با ماین نیوز تاکید کرد:
پیوند بین دانشگاه و صنعت اصلیترین هدف iMat 2017
5 آبان 1396 ساعت 8:41
رئیس انجمن علمی ریختهگران ایران معتقد است: پیوند بین دانشگاه و صنعت اصلیترین هدفی است که در همایشها از جمله iMat 2017 دنبال میشود.
جلال حجازی در گفتوگو با خبرنگار ماین نیوز درباره اهدافی که انجمن ریختهگری در کنفرانس iMat 2017 ، دنبال میکند، گفت: ششمین کنفرانس بینالمللی iMat دنباله حرکتی است که از 30سال پیش آغاز شده است. وقتی که سمینار سالانه جامعه ریختهگران برگزار میشد و یا حتی زمانی که همایشهای مشترکی را با انجمن متالورژی داشتیم در کنار این همایش مشترک فکر کردیم تا کنفرانس بینالمللی برگزار شود تا از یافته های سطح جهانی نیز با خبر شویم. هدفی که نه فقط در کنفرانس بلکه در همایشهای ملی و سمینارها و کنگره های قبلی دنبال میشد آن است که صنعت ریختهگری و بخش آموزش ریختهگری از اطلاعات یکدیگر با خبر شده و تبادل اطلاعات داشته باشند و در کنار آن نیز از اتفاقات سطح جهان نیز با خبر شوند تا بتوانیم فاصله خود را تا حد زیادی با جهان کم کنیم.
حجازی بیان کرد: البته مهمترین هدفی که در حال حاضر دنبال میشود آن است که بخش بزرگی از محققان ایران در خارج از کشور کار میکنند را وادار کرده در داخل کشور حضور داشته و از یکدیگر با خبر شوند وبتوانیم صنعت متالورژی کشور و صنعت ریختهگری و آموزش ریختهگری کشور را ارتقا دهیم. این موضوع هدف کلی است که در این همایش دنبال میشود. اگر بتوانیم به چند درصد از این اهداف دست پیدا کنیم بدون شک موفق خواهیم شد.
وی با تاکید بر اینکه این کنفرانس پیوند میان صنعت و دانشگاه است، افزود: مهمترین هدفی که تمام سمینارهای برگزاری شده در این حوزه دنبال میکنند، پیوند میان صنعت و دانشگاه است. این هدف از ابتدا وجود داشته و امروز نیز تغییری نکرده است.
حجازی با بیان اینکه باید این پیوند ایجاد شود، اظهار کرد: این پیوند دستوری نیست بلکه باید بتوانیم نیازهای 2 طرف را به یکدیگر منتقل کنیم تا به صورت طبیعی این پیوند برقرار شود. بنابراین هدفها در طی سالهای طولانی (حدود 38 سال) همین موضوع بوده است. نشان دادن قابلیت دانشگاهی به صنعت کشور و نشان دادن نیازهای واقعی صنعت به دانشگاهیها از اصلیترین اهدافی است که دنبال میشود.
رئیس انجمن علمی ریختهگران ایران در ادامه در پاسخ به این سوال که چطور میتوان ایدههای موجود را به یک کار صنعتی تبدیل کرد، گفت: ما با یک مشکل اساسی مواجه هستیم. در کشوری مانند کره صنعت تمام نیازهای خود را به دانشگاه منتقل میکند و این نیازها به صورت پروژههای کوچک و بزرگ درآمده و اجرایی میشوند. در واقع مراکز تحقیقاتی این کار را اجرایی میکنند. در کشور ما چنین رابطهای در صنعت وجود ندارد. اگر این رابطه وجود داشت مسائل خود به خود انجام میشد. البته به صورت جست و گریخته این کار در کشور انجام میشود اما به طور کلی اگر انتظار مطلق از دانشگاه داشته باشیم که مستقیم وارد شود، ئوضعیت بهتر از امروز است. البته باید خلا تبدیل تحقیقات بنیادی به تحقیقات کاربردی و توسعهای را پر کرد. این خلا را انجمنها و مراکز تحقیقاتی میتوانند پر کنند. در واقع باید به 2 رکن گفته شده یعنی صنعت و دانشگاه، مراکز تحقیقاتی و انجمنها را نیز اضافه کرد. اگر این 3 حوزه با یکدیگر باشند مسائل یادشده پیش خواهد آمد.
به گفته وی، در کشور ما یک عرصه تجاری وجود دارد که بسیار قویتر از عرصه تولید و صنعت کار میکند. نباید این موضوع را نادیده گرفت.
حجازی در پاسخ به اینکه آیا بودجهای که در خارج از کشور برای تحقیق و توسعه قائل هستند در ایران نیز در نظر گرفته میشود، اظهار کرد: خیر، بودجههایی که برای پژوهشهای دانشگاهی در خارج از کشور در نظر گرفته میشود قابل مقایسه با بودجههای ما نیست. این در حالی است که بخش عظیمی از این بودجهها را صنعت میپردازد. متاسفانه صنعت ما در جریانات بحرانی قرار داشته و با رقبایی روبهرو است که شاید توان مقابله با آن را ندارد. مهمترین رقیب ما تجارت یا همان واردات است. اما به طور کلی از نظر اختصاص بودجه چه دولتی و خصوصی کشورهای دیگر با ما قابل مقایسه نیستند.
وی به ترمیم بودجهها نیز اشاره کرد و گفت: ترمیم بودجهها نیز به صورت دستوری انجام نمیشود بلکه باید نیازسنجی منطقی صورت گیرد. به نظر بنده باید وزارت صنعت، معدن و تجارت، وزارت علوم و دیگر وزارتخانهها برای این موضوع راهکار پیدا کنند. همانطور که گفتم دانشگاههای ما ظرفیت کار تحقیقاتی داشته و نتیجه این کارها در آرشیو کتابخانهها باقی میماند زیرا قسمت میان راهی وجود ندارد. از سویی دیگر واردات امروز رقیب اصلی صنعت کشور ما شدهاست. و این اجازه نمیدهد صنعت پویایی خود را پیدا کرده و دنبال نوآوری باشدو با محدودیتهایی مواجه شدهاست.
صنعت داخلی کشور امروز در حوزه متالورژی میدان را به کشوری همچون ترکیه واگذار کرده است همچنین در کشورهایی همچون کانادا اهمیتی که به حوزه دانشگاه داده میشود بیشتر از بخش صنعت است، شاید این موضوع نیازمند متولی خاص خود است. حجازی درباره این موضوع و در پاسخ به این سوال تصریح کرد: بنده نیز با این موضوع هم نظر هستم که در برهه ای از زمان از کشورهای بسیاری جلو بودیم اما امروز دیگر اینگونه نیستیم در صورتی که قابلیتها و ظرفیتهای بلقوه وجود دارد اما تبدیل به ظرفیتهای بالفعل نشده است. کمیتههای مختلفی بارها و بارها تشکیل شده است اما به نظر بنده باید حلقه مفقوده را پیدا کرد زیرا نیت اصلی برای اینکه شرایط درست شود در همه شکل پیدا کرده است اما آن حلقه کجاست که مانع کار میشود؟ باید آن را پیدا کرد. به نظر بنده وزارت صمت و وزارت علوم باید با نهادهایی همچون انجمنها حرکتی نزدیک داشته باشند تا بدون پرده پوشی این حلقه پیدا شود.
وی درباره دانش فنی موجود در کشور نیز بیان کرد: دانش فنی و تکنولوژی چشم اسفندیار ما است. برخلاف تحقیقات بنیادی دانش فنی سازو کار وسیع را میطلبد که تکیه بر تحقیقات بنیادی دارد. اما مهمتر از همه دانش فنی نیازمند پذیرش ریسک است. یک مجموعه خوب خطر پذیر میشود اما ما همیشه میخواهیم در حاشیه امن حرکت کنیم در نتیجه این ترس وجود دارد که اگر به نیروی داخلی تکیه کنیم با مشکل مواجه میشویم به همین دلیل بهتر است دانش فنی را وارد کنیم. یعنی ما توان خطرپذیری را از سرمایههای تولیدی کشور گرفتهایم تا زمانی که این قابلیت ریسک کردن نباشد نمیتوان شاهد توسعه در بخش دانش فنی بود. به نظر بنده این بحث یک بحث عمیق اقتصادی-فرهنگی است که نیازمند مدیریت بسیار توانمند خواهیم بود در غیر این صورت همیشه وضعیت به شکل فعلی خواهد بود.
حجازی گفت: بسیاری از دانش ها وجود دارد اما موضوع اصلی عملی کردن این دانش است. این دانش اگر بخواهد از حافظه ای که در کتابخانهها است به عمل برسد به پول سرمایه نیاز دارد. سرمایه تحت هیچ شرایطی حاضر به ریسک نیست و این موضوع حتی در صنایع دولتی نیز دیده میشود. این ماجرایی است که در حاشیه امن حرکت کردن مانع از بروز توان تکنولوژی افردای میشود که در این حوزه فعال هستند.
وی تاکید کرد: بخش عظیمی از دعوتنامههای کنفرانس iMat 2017 برای فعالان صنعتی است زیرا تعدای زیادی از بخش صنعت عضو انجمن ریختهگران هستند. در طی سالهای گذشته شاهد موفقیتهای نسبی بودهایم اما این موفقیتها نسبت به طول سال کم است وآن هم به عواملی بیرون از ما برمیگردد که مانع از رشد میشود. اما به طور کلی هدف اولیه حضور صاحبان، کارشناسان و فعالان صنعت در کنار دانشگاهیان است. البته به صورت موردی این ارتباطها وجود دارد اما تا زمانی که این ارتباطات به صورت نهادینه انجام شود راه درازی در پیش است.
گفتوگو از علیرضا جعفری نژاد
کد مطلب: 40913
آدرس مطلب: http://www.minews.ir/fa/doc/news/40913/پیوند-بین-دانشگاه-صنعت-اصلی-ترین-هدف-imat-2017