ماین نیوز: فعالیت در معدن یک کار سخت و دشوار است که تنها با عشق و علاقه به این کار می‌توان آن را تحمل کرد. بی‌شک بخشی از سختی این کار به خطراتی برمی‌گردد که در محیط معدن وجود دارد و لحظه‌ای غفلت می‌تواند جان چندین نفر را به خطر اندازد؛ اتفاقی که جبرانی برای آن وجود ندارد.
درنتیجه بارها بر موضوع ایمنی در معادن و آموزش در این زمینه تاکید شده است اما موضوعی که می‌تواند بیش از هر شعار و برگزاری دوره‌های آموزشی تاثیرگذار باشد، مسئولیت‌پذیری است. مسئولیت‌پذیری در یک معدن از نیروهای حراست ورودی معدن تا کارگرانی که در دل زمین مشغول به کار هستند را شامل می‌شود. شاید بهتر باشد پیش از برگزاری هر نوع دوره آموزشی، حس مسئولیت‌پذیری در میان معدنی‌ها (معدندار، کارگر، مهندس و...) تقویت شود. آنها باید بدانند در قبال یکدیگر مسئول هستند. نبود حس مسئولیت‌پذیری در میان کارگران یا فعالان معدنی خطری است که هر لحظه جان چندین نفر را تهدید می‌کند. حس مسئولیت‌پذیری است که می‌تواند از بروز برخی حوادث جلوگیری کند. شاید اگر این حس در میان کارگران یورت نیز قوی بود امروز گزارش‌های پی‌درپی درباره انفجار در این معدن منتشر نمی‌شد. کارگران و معدنکاران باید حس مسئولیت‌پذیری را بیش از گذشته تقویت کنند. حادثه تلخ زمستان‌یورت زنگ خطری برای معدنی‌ها و کارگران این بخش بود اما مسئله آن است که ما عادت کرده‌ایم در برهه‌ای از زمان روی یک موضوع متمرکز شده و چندی بعد آن را به‌دست فراموشی بسپاریم.
برای نمونه وقتی هنرمندی از میان ما می‌رود تصمیم می‌گیریم از آن به بعد بیش از گذشته به جامعه هنری کشور توجه کنیم اما متاسفانه چندی بعد این موضوع فراموش می‌شود. حادثه زمستان یورت نیز توانست مسئولان، فعالان معدنی و کارگران این بخش را نهیب زند که حادثه هیچگاه خبر نمی‌کند. حادثه می‌تواند در هر لحظه و در هر محیطی در کمین انسان باشد اما معدن به دلیل شرایط ویژه خود از دیگر محیط‌های کاری حادثه‌خیزتر است. درنتیجه باید فرهنگ رعایت مسائل ایمنی در میان معدنی‌ها شکل بگیرد؛ موضوعی که نیازمند همکاری چندین سازمان و در نهایت خود معدنی‌هاست. بدون شک روزگاری را که رانندگان با بستن کمربند ایمنی مشکل داشتند به خاطر داریم اما همکاری سازمان‌های مختلف و همچنین جدیت راهنمایی و رانندگی باعث شد امروز هر راننده‌ای پیش از حرکت، کمربند ایمنی را ببندد. این بدان معناست که جدیت در ایمنی در معادن نیز می‌تواند به فرهنگ فعالان این بخش تبدیل شود. حادثه یورت هر چند تلخ بود اما می‌تواند آغازگر فرهنگی باشد که در آینده از حوادث دیگر جلوگیری شود. امیدوارم این موضوع با ارائه گزارش نهایی علت این حادثه از سوی کمیته حقیقت‌یاب به‌دست فراموشی سپرده نشده و در میان کاغذهای این پرونده گم نشود.
کتایون ملکی
روزنامه‌نگار
تاریخ انتشار : سه شنبه ۲ آبان ۱۳۹۶ ساعت ۱۲:۰۵
کد مطلب: 40864
