به گزارش ماین نیوز، کشف این منابع باعث شد تمام احزاب سیاسی اصلی گرینلند، به اتفاق آرا از توسعه صنعت معدن این کشور حمایت کنند اما مطرح شدن موضوعاتی مانند فعالیت‌های معدنی که منجر به افزایش دمای قطب و ذوب شدن ذخایر یخ و یخچال‌های طبیعی این کشور می‌شود، باعث شد وحدت عقیده شهروندان گرینلند از بین برود. توسعه معادن گرینلند بر افزایش دمای زمین خواهد افزود و این در حالی است که مقامات گرینلند بر توسعه بخش معدن این کشور به منظور بهره‌مندی از مزایای ارتباط با اقتصاد جهانی تاکید دارند.
به نقل از بی‌بی‌سی انگلیسی اقتصاد گرینلند به ماهیگیری و شکار متکی است، اما دولت این کشور برای توسعه منابع زیرزمینی آن برنامه‌های بلندپروازانه‌ای دارد، هر چند در شهرهایی مانند نارساک این بیم وجود دارد که بهره‌برداری از معادن، محیط‌زیست و سبک زندگی سنتی را نابود کند.
ینس اریک کیرک‌گارد، وزیر معادن گرینلند در گفت‌وگو با بی‌بی‌سی از ایده تبدیل کوه به معدن می‌گوید و توضیح می‌دهد: بزرگترین ذخیره عناصر خاکی کمیاب در اینجا قرار دارد. به احتمال زیاد، ۵۰ درصد عناصر خاکی کمیاب کره زمین در اینجا ذخیره شده است. ما معتقدیم که اینجا در نهایت یکی از ۱۰ معدن عمده جهان خواهد شد.
عناصر خاکی کمیاب موارد استفاده مختلفی دارند؛ از تلفن‌های همراه گرفته تا پنل‌های خورشیدی و توربین‌های بادی و خودروهای برقی. چین بخش زیادی از نیاز فعلی جهان را تامین می‌کند، اما اگر صحبت وزیر معادن گرینلند درست باشد، این کشور مستقر در شمال اقیانوس اطلس، این ظرفیت را دارد که در این زمینه به یکی از بازیگران اصلی جهان تبدیل شود.
البته منابع زیرزمینی گرینلند به عناصر خاکی کمیاب محدود نمی‌شود. این کشور ذخایر طلا، سنگ آهن، یاقوت و اورانیوم و همچنین نفت و گاز هم در اختیار دارد. در کشوری که تنها ۵۷ هزار نفر جمعیت دارد و تولید ناخالص داخلی سالانه آن ۲/۴ میلیارد دلار است، توسعه این منابع می‌تواند تاثیر اقتصادی بزرگی داشته باشد.
این افزایش درآمد می‌تواند زمینه استقلال کامل گرینلند از دانمارک را فراهم کند، چراکه دانمارک هنوز کمک مالی قابل توجهی به بودجه گرینلند می‌کند.
در شهر نارساک در جنوب گرینلند استخراج مواد معدنی می‌تواند تاثیر زیادی بر اقتصاد منطقه داشته باشد. اهالی این شهر مانند بیشتر ساکنان گرینلند از قدیم با ماهیگیری و شکار روزگار می‌گذرانده و به تازگی با پرورش گوسفند روزگار می‌گذرانند اما هنینگ سوندروپ، مدیر کشتارگاه شهر، به بی‌بی‌سی می‌گوید: این سبک زندگی دیگر جوابگوی هزینه‌های شهر نیست و این اتفاق باعث شده بسیاری از خانواده‌های ساکن نارساک به شهرهای دیگر کوچ کنند.
کیرک‌گارد، می‌افزاید: جمعیت نارساک در ۵ سال گذشته حدود ۱۰ درصد کاهش پیدا کرده و بیکاری و نبود فرصت‌های مناسب باعث ایجاد مشکلات اجتماعی شده است. او ادامه می‌دهد: توسعه معادن می‌تواند به ایجاد مدارس جدید، بیمارستان بزرگتر، فرودگاه بهتر، اسکله جدید و جاده‌های تازه بینجامد.
اکنون یک شرکت استرالیایی مشغول توسعه یک معدن عناصر خاکی کمیاب در منطقه «کوان‌فیلد» این کشور است. این منطقه کوهستانی در ۶ کیلومتری شهر نارساک واقع شده و علاوه بر عناصر خاکی کمیاب، اورانیوم، فلوراید و توریوم هم تولید خواهد کرد. چشمگیرترین رویداد معدنی در گرینلند به ماه اکتبر سال ۲۰۱۳ میلادی (مهر ۱۳۹۲) مربوط می‌شود که در آن زمان مجلس گرینلند با ۱۵ رای موافق در مقابل ۱۴ رای ممنوعیت دیرینه استخراج اورانیوم را لغو کرد.
البته هنوز موانع عملی دیگری در مسیر استخراج اورانیوم در گرینلند وجود دارد، رای مثبت پارلمان مقوله‌ای بسیار بحث‌برانگیز است و مخالفان زیادی دارد که نگران تاثیر آلودگی‌های معدنی بر محیط‌زیست و تنوع گیاهی و جانوری منطقه هستند. مخالفان می‌گویند: فقط محیط‌زیست نیست، راه افتادن معادن باعث سرازیر شدن کارگران خارجی به نارساک خواهد شد، زیرا در گرینلند برای پر کردن فرصت‌های شغلی ناشی از راه‌اندازی معادن به اندازه کافی کارگر ماهر وجود ندارد. برخی این اتفاق را امری مثبت می‌دانند، چراکه کارگران چیزی به جامعه اضافه خواهند کرد، بچه‌های‌شان را به مدرسه خواهند فرستاد و پول‌شان را در کسب و کارهای محلی خرج خواهند کرد.
ایب لارسن، مدیر اجرایی شرکت معدنی گرینلند که «گرینلند مینرالزاندانرژی» (Greenland minerals and energy) نام دارد، تلاش زیادی کرده تا ساکنان محل را متقاعد کند که نگرانی‌های‌شان بی‌مورد است. او خود ۱۰ سال است که در نارساک زندگی می‌کند و در دفاع از معدنکاری استدلال می‌کند: کشورهای دیگر مانند کانادا و فرانسه هم معادن اورانیوم دارند. اگر آنها این کار را می‌کنند، ما هم باید بتوانیم در گرینلند این کار را بکنیم. می‌توانیم بهترین استانداردهای زیست‌محیطی را پیاده کنیم. شرکت ما به مسئولیت‌های اجتماعی خود پایبند است. معدنکاری برای گرینلند حکم انقلاب صنعتی را خواهد داشت. به هر حال هنوز وقوع یک انقلاب صنعتی در گرینلند در ابهام قرار دارد. با وجود سال‌ها تبلیغات دولتی، هنوز هیچ معدنی در این کشور به مرحله بهره‌برداری نرسیده، اما دولت گرینلند علاوه بر لغو ممنوعیت استخراج اورانیوم نخستین مجوز تازه معدنداری در مقیاس گسترده را صادر کرد. تغییرات آب و هوایی کره زمین و ذوب شدن یخ‌های گرینلند هم به توسعه معادن، کمک و دسترسی به آنها را آسان‌تر کرده اما هنوز معلوم نیست که معادن چه زمانی به بهره‌برداری خواهند رسید.
یورگن ویور یوهانسن، شهردار گرینلند جنوبی نیز با توسعه معدنکاری در این کشور موافق است. او در این باره می‌گوید: می‌دانم که در نقاط مختلف جهان خیلی‌ها دوست دارند قطب شمال به صورت یک موزه طبیعی ماقبل تاریخ حفظ شود، اما در اینجا مردمانی زندگی می‌کنند که خواهان بهبود سطح زندگی خود هستند و می‌خواهند بخشی از اقتصاد جهانی باشند. این در حالی است که وب‌سایت ماینینگ نیز چندی پیش از تصمیم شرکت‌های چینی برای سرمایه‌گذاری در گرینلند خبر داده بود. براساس این خبر چینی‌ها در راستای پیگیری سیاست‌های خود در توسعه منابع معدنی مورد نیاز و همچنین برای دستیابی به بزرگترین معدن روی جهان، گرینلند را هدف قرار داده‌اند و از یک پروژه استخراج روی در گرینلند پشتیبانی مالی می‌کنند. این سرمایه‌گذاری بر بزرگترین معدن روی جهان و در پروژه‌ای به نام «سیترونن» انجام می‌شود. «نان‌فِروس‌مِتال‌اینداستری» یک شرکت چینی متعلق به بخش دولتی این کشور است که پشتیبانی این پروژه را برعهده گرفته و علاوه بر این گرینلند معادنی دیگر در زامبیا، مغولستان و تایلند در اختیار دارد.
