ماین نیوز - مقایسه با احتساب تفاوت‌ها

ماین نیوز: در گفت‌وگویی که هفته گذشته و در حاشیه همایش دوم استیل‌پرایس با پر وِستربرگ کارشناس سوئدی شرکت یواچ‌تی داشتم، در بین گفته‌های او به واقعیت جالب توجهی پی بردم.

او به پرسش من با مضمون مقایسه صنعت تولید فولاد در کشورهای مختلف پاسخ داد: هر کشوری راه خود را دارد و آنچه در این مجال از این عبارت به ذهن می‌رسد این است که مقایسه، هر چند در فضای رقابت مقایسه امری متداول شمرده می‌شود و تاثیر چشمگیری بر روح این پدیده دارد، اما سنجش کسب‌وکار از این دریچه که هر کشوری سیاست و خط‌مشی ویژه خود را دارد، حقیقتی جدید را به ذهن می‌رساند و نیاز به مقایسه را به کمترین اندازه ممکن کاهش می‌دهد.

وستربرگ در ادامه گفت‌وگو از صنعت فولاد ژاپن گفت و این کشور را در مقام دومین تولیدکننده بزرگ این فلز در جهان، ناگزیر از سختکوشی دانست، چون در غیر این صورت ژاپن محکوم به فنا بود؛ در واقع ژاپنی‌ها به دلیل ضعف ذخایر طبیعی و منابع انرژی به غیر از تلاش ابزار دیگری برای دستیابی به توسعه ندارند و باید کار را سخت بگیرند که از سرآمدان تولید فولاد به عنوان محصولی زیرساختی در صنایع باشند که این نیز در جایگاه خود محل بحث و پدیده‌ای است که مزایای خود را دارد.

تولید فولاد فعالیتی بود که امریکا تمرکز چندانی صرف آن نکرد.
این کشور منابع طبیعی موردنیاز برای تولید را دارد، اما انتخاب او این بود که واردکننده باشد و از قضا نخستین واردکننده فولاد جهان شد و دامنه نفوذ او در بازار به اندازه‌ای گسترش یافت که با اعلام تصمیم ترامپ مبنی بر افزایش تعرفه واردات فولاد به ایالات متحده، سازمان تجارت جهانی و ۱۰ کشور اصلی صادرکننده فولاد به امریکا به این طرح معترض شدند.

کشوری مانند ژاپن با وجود منابع طبیعی موردنیاز برای ساخت فولاد از فقیرترین‌های جهان است، اما پس از چین و هند جایگاه سوم را در تولید دارد و کشوری مانند امریکا حتی با داشتن منابع طبیعی ترجیح می‌دهد واردکننده باشد و با وجودی که امکان ساخت دارد ترجیح می‌دهد سرمایه خود را بیشتر صرف واردات کند و این تضاد از این واقعیت برمی‌آید که هر کشوری راه و سیاست‌های منحصر به خود را دارد.

ثمن رحیمی‌راد
روزنامه‌نگار