گروه معادن مس
 
موانعی بر سر راه بازگشایی معدن مس عظیم بوگَنویل
گروه معادن >مس - طرحها برای بازگشایی یکی از بزرگترین معادن مس جهان، که در سال 1989 به علت یک جنگ داخلی در جزیره بوگنویل در اقیانوس آرام بسته شد، با موانعی روبرو شده است.
 
به گزارش ماین نیوز، به نقل از مس پرس، طرحها برای بازگشایی یکی از بزرگترین معادن مس جهان، که در سال 1989 به علت یک جنگ داخلی در جزیره بوگنویل در اقیانوس آرام بسته شد، با موانعی روبرو شده است. طبق یک برنامه زمانبندی شده قرار است حدود 250 هزار نفر از مردم بوگنویل به طور آزمایشی در مورد استقلال این جزیره از پاپوآ گینه نو در ژوئن 2019 رأی دهند، و درآمد حاصل از بازگشایی معدن پانگونا برای جزیره فقر زده بوگنویل در صورتی که به جدید ترین کشور جهان تبدیل شود لازم است تا فرصتی برای رونق و شکوفایی آن فراهم شود. اما هم اکنون جنگی بر سر اداره این معدن بین شرکت مس بوگنویل—اپراتور پیشین آن که در حال حاضر تحت پشتیبانی دولت خودمختار بوگنویل و دولت پاپوآ گینه نو قرار دارد—و کنسرسیومی از سرمایه گذاران استرالیایی ای که از سوی رئیس ملّاکانی که حقوق معدنکاری معدن را در اختیار دارند حمایت می شود ایجاد شده است.

این نزاع در حال باز کردن زخم های کهنه است—و تقریباً به طور حتمی باعث تأخیر در هر گونه بازگشایی معدن خواهد شد. این می تواند قیمتهای مس را افزایش دهد چرا که بسیاری از پیش بینی کنندگان بازار انتظار دارند تقاضا برای این فلز پایه در طول چند سال آینده از عرضه پیشی بگیرد.رویترز خبر یافته است که خطوط نبرد در چندین جبهه به وخامت گراییده است. پاپوآ گینه نو بر مبنای یکی از اسناد دولت این کشور که به رؤیت رویترز رسیده است به خطوط هوایی گفته است که بازرگان اهل سیدنی، یان دو رنزی دونکن، که پایه گذار کنسرسیوم یاد شده است، تا سال 2024 حق ورود به این کشور را ندارد. سه منبع آشنا با این سند گفتند که تقاضای ممنوعیت ورود بازرگان مذکور از سوی دولت بوگنویل صورت گرفته است. این کنسرسیوم همچنین برای نخستین بار تأیید کرده که به برخی از ملّاکان هر ماهه دستمزد می پردازد و بعضی از حامیان بزرگ را، که قبلاً نامشان افشاء نشده، به داخل کشور کشانده است. آنها شامل ریچارد هاینس، از اعضاء یک خانواده بیلیونر استرالیایی دارنده اسبهای مسابقه که گروه صندوق داد و ستد تأمینی پورتلند هاوس را اداره می کنند، می شوند. یکی از نشانه های وخیم تر شدن نبرد یاد شده این است که مخالفان محلی ای که نمی خواهند اپراتوری معدن به دست شرکت مس بوگنویل بیافتد همراه با بعضی از مخالفان بازگشایی معدن با هم مانع ورود مقامات دولت بوگنویل به معدن پانگونا در ماه ژوئن شدند.

طبق نسخه ای از یک سند دیده شده توسط رویترز، مقامات دولت بوگنویل امیدوار بودند زمینداران مهم را وادار به امضاء یک یادداشت تفاهم برای موافقت آنها با ترجیح دادن شرکت مس بوگنویل به عنوان توسعه دهنده معدن کنند. این موافقتنامه پیشنهادی همچنین مقرر می دارد که این معدن، پیشتر از زمانبندی 26-2025 تهیه شده توسط شرکت مس بوگنویل، تا ژوئن 2019 بازگشایی شود. دولت پاپوآ گینه نو به درخواستهای ما برای واکنش نسبت به این ماجرا پاسخی نداد. رهبران سیاسی اصلی بوگنویل می گویند بازگشایی این معدن حیاتی ست. معاون رئیس جمهور و وزیر معادن، ریموند ماسونو، در یک مصاحبه تلفنی به رویترز گفت،" برای حمایت از استقلال مردم این جزیره راهی جز بازگشایی معدن پانگونا وجود ندارد." او گفت به اعتقاد وی شرکت مس بوگنویل نخستین حق را برای امتناع از اداره معدن تحت قوانین وضع شده در سه سال پیش دارد، و تنها در صورت انصراف این شرکت از استفاده از حق یاد شده امکان انجام یک مزایده برای اپراتوری معدن وجود خواهد داشت. این معدن مس و طلای رها شده به حال خود حاوی یکی از بزرگترین ذخائر مس جهان است. معدن پانگونا در طول حیات عملیاتی 17 ساله اش تا زمان تعطیلی در 1989 تقریباً نیمی از تولید ناخالص داخلی پاپوآ گینه نو را بر عهده داشت. جنگ داخلی عمدتاً به خاطر چگونگی تقسیم درآمدهای این معدن و در رابطه با آسیبهای زیست محیطی آن بوجود آمد. رنجشی عمیق در میان مردم بومی بوگنویل به خاطر ثروتی که به پاپوآ گینه نو و به جیب اپراتور وقت معدن، شرکت کونزینک ریوتینتو آو استرالیا، طلایه دار شرکت ریو تینتوی کنونی، می رفت ایجاد شده بود. این معدن پس از خرابکاری های عمدی شورشیان ارتش انقلابی بوگنویل به حال تعطیل درآمد. نبرد بین شورشیان ارتش پارتیزانی بوگنویل و نیروهای نظامی پاپوآ گینه نو در طول دهه بعدی بیش از 20 هزار کشته بر جای گذاشت، که بزرگترین کشتار در منطقه ای موسوم به اقیانوسیه پس از جنگ دوم جهانی به شمار می رفت. ریو تینتو سهامش را در شرکت مس بوگنویل در سال 2016 به فروش رساند، و یک سوم از این شرکت( واقع در بورس) هم اکنون به دولت بوگنویل و یک سوم آن هم به پاپوآ گینه نو تعلق دارد.

نخست وزیر پاپوآ گینه نو، پیتر اونیل، سال گذشته گفت دولت او سهام 17.4 درصدی خریداری شده از ریو تینتو را به مردم بوگنویل خواهد بخشید، گر چه این واگذاری سهام هنوز صورت نگرفته است. چالش ایجاد شده از سوی کنسرسیوم استرالیایی که در حال حاضر شامل شرکت اکتشافی طلا و مس آر تی جی ماینینگ می شود در ماه ژوئن آشکار شد. دونکن و سرمایه گذاران همراهش به نیروهای گروهی از زمینداران پانگونا به نام مؤسسه اجاره نواحی معدنکاری ویژه اوسیکائیانگ لند اونر به رهبری فیلیپ میریوری پیوستند. میریوری به عنوان منشی مخصوص فرانسیس اونای فقید، مسّاح معدن شرکت مس بوگنویل که رهبر مقاومت شد، در ارتش انقلابی بوگنویل بود. اونا اعلام کرده بود که شرکت مس بوگنویل نباید هیچگاه دوباره اداره معدن پانگونا را در دست بگیرد و میریوری، نابرادری اونا، هنوز بر همین موضع پافشاری می کند. میریوری در یک مصاحبه تلفنی از شهر آراوای بوگنویل گفت،" آنها خسارتهای زیادی وارد کرده اند، آنها پول ندارند و آنها حقیقت را نمی گویند و بنابراین می آنها را نخواهم پذیرفت." چالش کنسرسیوم بر مبنای قوانین معدنکاری جدید وضع شده در 2014 است که حقوق معدنکاری شرکت مس بوگنویل را به یک مجوز اکتشافی تقلیل دادند و به زمینداران حقوق پابرجایی برای مواد معدنی موجود در زمینهایشان اعطا کردند تا خسارات ایجاد شده توسط شورشیان در پانگونا در طول جنگ داخلی را جبران کنند. میریوری به رویترز گفت که دولت اختیاری در رابطه با مذاکرات معدن نداشت. دونکن، وکیل دعاوی سابق که سابقه ای هم در حقوق معدنکاری دارد، رئیس مؤسسه ای به نام مؤسسه اکتشافات مرکزی ست که از نیمی از سهام کنسرسیوم برخوردار است.کنسرسیوم دونکن به بعضی از زمینداران پول می پرداخته، که آن را به عنوان دستمزد آنها به حساب می آورد و نسبت ارتشاء را رد می کند. دونکن گفت،"ما در واقع در حال صحبت از مردمی هستیم که هر کدام 608 دلار در ماه دریافت می کنند. این پول به زمینداران کمک می کند تا به شهرهایی که مذاکرات معدن پانگونا در آنها در جریان است سفر کنند و در آن شهرها جا و وسائل زندگی فراهم نمایند. این رشوه نیست، داد و ستد است."

شرکت مس بوگنویل ادعا می کند که حمایت هشت گروه زمیندار دیگر را در بوگنویل دارد که دارای سهامی در پروژه هستند. آنها حقوق زمینی را در اختیار دارند که راههای دسترسی به معدن، محل بندر و غیره ، به جز محل خود معدن، را پوشش می دهد. رئیس این شرکت، رابرت برنز، که قبلاً برای ریو تینتو کار می کرد، گفت اهالی بوگنویل کسانی هستند که زندگی شان از تلاش دونکن برای دستیابی به کنترل معدن آسیب می بیند. برنز در مصاحبه ای تلفنی از پایتخت پاپوآ گینه نو، پورت مورسبی، به رویترز گفت،"این مسئله همه این اهالی را عاطل و باطل می کند." عدم اطمینان موجود گردآوری پول لازم برای بازگشایی معدن پانگونا را برای تمام طرفهای درگیر دشوار خواهد ساخت. در 2012شرکت مس بوگنویل هزینه بازگشایی را 5 بیلیون دلار برآورد کرد.


منبع:مس پرس
تاریخ انتشار : يکشنبه ۱۶ مهر ۱۳۹۶ ساعت ۱۰:۱۹
کد مطلب: 40542