زغالسنگ وایومینگ و آزمون ۲۰ میلیون دلاری
گروه معادن
>زغالسنگ
- ایالت وایومینگ امریکا که ۴۱ درصد معادن زغالسنگ این کشور را در خود جای داده، مدتی است به دلیل کاهش نرخ زغالسنگ، دچار بحران شده است.
به گزارش ماین نیوز، گزینههای پیش روی این ایالت، تبدیل زغالسنگ به محصولات کربنی یا ایجاد نیروگاههای بادی است. به گزارش اخبار فلزات ایالت وایومینگ دارای ۶ میلیارد تن زغالسنگ قابل استخراج است که بیشتر این منابع در اطراف شهر ژیلت واقع هستند.
در سالهای گذشته، از هر ۱۰ نفر ساکن این شهر و کمپل کانتی (Campbell County)، یک نفر شغلی وابسته به صنعت زغالسنگ داشت. با این حال زغالسنگ به عنوان یک منبع سوختی در حال افول است چراکه توان رقابت با گاز طبیعی ارزانتر و پاکتر را ندارد. همچنین انتظار میرود در آینده، قوانین حفظ محیط زیست، عرصه رقابت را برای این سوخت فسیلی از این نیز تنگتر کند اما با در اختیار داشتن منابع عظیم زغالسنگ و اقتصادی که بهشدت وابسته به معادن و سوزاندن زغالسنگ است، به نظر نمیرسد وایومینگ بتواند از بند زغالسنگ رهایی یابد. این ایالت به تنهایی ۴۱ درصد تولید داخلی زغالسنگ امریکا را به خود اختصاص داده است. از آنجایی که حذف کامل این سوخت فسیلی برای وایومینگ ممکن نیست، این ایالت در فکر بهبود وضعیت نیروگاههای خود است. برای نمونه نیروگاه تولید برق درای فورک (Dry Fork)، یکی از جدیدترین و پاکترین نیروگاههای زغالسنگسوز ایالات متحده امریکاست. نیروگاه درای فورک در سال ۲۰۱۱ م ساخته شده و طوری مهندسی شده که دیاکسید گوگرد، دیاکسید نیتروژن و حتی دیاکسید کربن کمتری تولید کند. با این همه به علت کاهش تقاضا و نرخ زغالسنگ در مارس ۲۰۱۶، حدود ۵۰۰ نفر از کارگران معدن شهر ژیلت بیکار شدند و تا پایان سال ۵۰۰ نفر دیگر نیز شغل خود را از دست خواهند داد. به همین دلیل یکی از گزینههای این ایالت برای بهبود اقتصاد وابسته به زغالسنگ خود، یافتن جایگزینهایی برای این سوخت فسیلی است.
نیروگاه بادی، جایگزین مشاغل معدنی؟
ایالت زغالی وایومینگ، از نعمت بادهای قوی نیز بهرهمند است اما مهار این بادهای نیرومند نیازمند سیاستهای درست و قوی است که تاکنون دیده نشده است اما به تازگی و در ژوئیه ۲۰۱۷، شرکت گلد ویند امریکا (Goldwind Americas) که تابعی از یک شرکت چینی است، در دانشگاه ژیلت دورهای برگزار کرد تا مردم را با مشاغل موجود در انرژی بادی آشنا کند. این شرکت همچنین با هدف جذب معدنکاران بیکار شده، برای متقاضیان کار در نیروگاه بادی، آموزشهای شغلی رایگان نیز در نظر گرفته است. این پیشنهاد به نظر تعدادی از کارگران خوب است زیرا علاوه بر اینکه کار در معدن بسیار سخت و خطرناک است، امنیت شغلی مناسبی نیز ندارد اما کار کردن در نیروگاههای بادی هم خالی از عیب نیست؛ حقوق پایه ۴۰ هزار دلاری آن نصف حقوق فعلی یک کارگر معدن است و همچنین کارگر مورد نظر باید محل زندگی خود را عوض کند. همین تغییر محل زندگی، سبب تعلل کارگران شده است. علت مزایای کم این نیروگاهها، مقاومت قانونگذاران وایومینگ در رفتن به سمت انرژیهای تجدیدپذیر است.
رقابت برای جایزه ۲۰ میلیون دلاری
به هر حال با ادامه روند رکود زغالسنگ، رهبران این ایالت تصمیم دارند زغالسنگ را پاکتر و برای مصارف دیگر استفاده کنند. در داخل ساختمان مجتمع آزمون وایومینگ (Wyoming Integrated Test Center) که در سال ۲۰۱۴ م با هزینه ۱۵ میلیون دلاری ساخته شده است، پژوهشگران در حال یافتن راهی هستند که دیاکسید کربن آزاد شده را جمعآوری کرده و در نهایت به پلاستیک، فیبر کربنی، سیمان یا سوخت تبدیل کنند. این مرکز خصوصی در حال آزمودن فناوریهای جدیدی برای مهار دیاکسید کربن آزاد شده و استفاده از آن است در حالی که ۵ گروه پژوهشی کوچکتر در حال رقابت برای جایزه ۲۰ میلیون دلاری صنعت زغالسنگ هستند. هدف این جایزه، تجاریسازی محصولات «زغالسنگ پیشرفته» است. از نظر تکنسینهای وایومینگ که در ۳۰ سال گذشته شاهد انواع پیشرفتهای فناوری مانند کاهش خروجی جیوه، دیاکسید گوگرد و دیاکسید نیتروژن بودهاند (که احتمال بارشهای اسیدی را از بین بردهاند)، مهار کردن دیاکسید کربن آزاد شده نیروگاه، راهحل طبیعی بعدی به شمار میرود. آنها معتقدند که این مرکز در آینده وایومینگ را هدایت و محصولات جدید و متنوعی از زغال سنگ معرفی خواهد کرد.
تاریخ انتشار : دوشنبه ۳ مهر ۱۳۹۶ ساعت ۱۲:۴۷
کد مطلب: 40322