لیتیوم، نیاز فردای یک جامعه توسعه‌یافته
ماین نیوز: الون ماسک میلیاردر اهل افریقای جنوبی که همزمان شهروند امریکا و کانادا هم هست، ۵۰ میلیون دلار سرمایه خود را صرف ساخت بزرگترین باتری لیتیوم‌یون جهان در استرالیا کرده است.
این خبر در حالی منتشر می‌شود که چند روز پیش نیز خبری از سرمایه‌گذاری دولت استرالیا در زمینه پروژه استخراج لیتیوم پیل‌گانگورا منتشر شده بود. لیتیوم در مقایسه با انواع گوناگون مواد معدنی ماده‌ای نوظهور به شمار می‌آید و در مقابل، استرالیا هم کشوری نیست که به تازگی به عرصه استخراج و بهره‌برداری از مواد معدنی ورود پیدا کرده باشد. دو مورد از برترین و عظیم‌ترین غول‌های معدنی جهان، بی‌اچ‌پی‌بیلتون و ریوتینتو با قدمت فعالیت نزدیک به یک و نیم قرن، حکایت از دیرینگی فعالیت‌های معدنی در این کشور دارد، در کنار این واقعیت که شکوفایی این معادن در برخی برهه‌های زمانی به ترغیب مهاجران به اقامت در استرالیا انجامیده است. همه اینها به این معناست که معادن پیش‌زمینه‌ای قدیمی در اقتصاد استرالیا دارند و از سنگ‌آهن و زغال سنگ گرفته تا عقیق و الماس را می‌توان در قلمروی این کشور یافت، اما اینکه امروز و در میانه انبوهی از داشته‌های معدنی، بخش‌های خصوصی و دولتی، این کشور را به لیتیوم سوق داده‌اند، نشانه‌ای از سهمی است که این ماده معدنی در آینده نه چندان دور در صنعت جهان می‌تواند داشته باشد.
ابزار های‌تِک، انرژی‌های تجدیدپذیر و خودروهای برقی، ۳قلمروی وسیع هستند که لیتیوم می‌تواند در آنها جولان دهد و از قضا این ۳ قلمرو در عرصه جهانی در مسیر توسعه قرار دارند و توسعه‌یافتگی همانی است که کشورهای در حال توسعه در جست‌وجوی آن هستند. با این تفاسیر ابزاری که در آینده نه‌چندان دور برای توسعه‌یافتگی به آن نیاز است لیتیوم است و به عبارتی دیگر چرخ صنایع را در آینده، لیتیوم می‌چرخاند؛ دست‌کم بخش‌هایی قابل توجه از آن را. در ایران نیز بر وجود ذخایر لیتیوم تاکید شده اما هنوز خبری از استخراج و بهره‌برداری نیست که این توقف اگر طولانی شود، می‌تواند کشور را در مسیر توسعه‌یافتگی در مقایسه با جهان توسعه‌یافته به عقب براند.
ثمن رحیمی‌راد
روزنامه‌نگار
تاریخ انتشار : سه شنبه ۲۰ تير ۱۳۹۶ ساعت ۱۱:۴۳
کد مطلب: 38808
سایر حوزه ها
