گفتوگویی کوتاه با مجری طرح توسعه ذوب سرچشمه
بازنگری برای توسعه
گروه معادن
>مس
- طرح توسعه ذوب مس سرچشمه، یکی از طرحهای کلیدی و مهم شرکت ملی صنایع مس ایران در منطقه کرمان است که با هدف افزایش بهرهوری، کاهش هزینهها و کاهش آلودگی زیستمحیطی در دستور کار قرار گرفت.
به گزارش ماین نیوز، این طرح در قالب ۶ پروژه، از سال ۱۳۸۹ کلید خورد و تا پایان سال ۱۳۹۵ با تکمیل همه طرحها به اتمام رسید. برای آگاهی از کموکیفِ این طرح، به سراغ مهندس «حسین آخوندی» مجری طرح توسعه ذوب سرچشمه رفتیم تا از تاثیرات آن بر آینده شرکت مس مطلع شویم.به گزارش مس پرس با جایگزین کردن کوره فلش، این مجتمع قادر است با استفاده از کنسانتره با عیار کمتر و استفاده از سایر تجهیزات موجود، ظرفیت تولید خود را از ۱۲۰هزار تناند مس به ۲۸۲هزار تن در سال افزایش دهد.
چرا شرکت مس، تصمیم گرفت طرح توسعه ذوب سرچشمه را طراحی و اجرا کند؟
در سالهای اخیر، افزایش هزینههای انرژی و قوانین زیستمحیطی سختگیرانه باعث شده همه کارخانههای ذوب دنیا در فرآیند مورد استفاده خود بازنگری کنند. در این زمینه، شرکتهای برتر همانند اتوتک، فرآیندهای جدید ذوب را معرفی کردند که در آنها علاوه بر افزایش ظرفیت تولید، فاکتورهای هزینه و آلودگی نیز بهشدت مد نظر قرار گرفته است.
علاوه بر این، از عمر کارخانه ذوب سرچشمه، بیش از ۳ دهه میگذرد و شرکت مس چارهای نداشت که برای جلوگیری از فرسوده شدن تجهیزات کارخانه ذوب، طرح توسعه ذوب سرچشمه را برنامهریزی کند تا در شرایطی که معدن با افت عیار روبهروست، شرایط تولید را حفظ کند و بهرهوری را در کارخانه ذوب افزایش دهد.
از همان بدو آغاز بهکار برای شرکت مس مشخص بود که در چه نقاطی از کارخانه ذوب باید اصلاحات انجام شود؟
بله، تا حدودی مشخص بود ولی برای اینکه کار به شکل فنی و دقیق پیش برود با همکاری مشاور خارجی شرکت اتوتک که تجربه بسیار خوبی در حوزه فناوریهای روز دنیا دارد، به ممیزی کارخانه ذوب اقدام کردیم که درنهایت، اهداف این طرح در قالب ۶پروژه «تغییر فناوری کارخانه ذوب از ریورب به فلش»، «پروژه طراحی، ساخت و نصب سیستم جدید انتقال گاز خروجی کنورترها»، «احداث کارخانه اکسیژن جدید»، «احداث کارخانه انبار کنسانتره جدید با هدف افزایش ذخیره کنسانتره مورد نیاز کوره فلش»، «احداث کورهاند شماره چهارم» و «تعویض جرثقیلهای ۱۰۰ تن ذوب» تعریف و زمانبندی شد و بر این اساس، بازسازی و نوسازی کارخانه ذوب را در دستور کار قرار دادیم.
اکنون، هرکدام از این ۶ پروژه در چه وضعیتی قرار دارند؟
از میان این ۶ پروژه، ۳ پروژه احداث کارخانه انبار کنسانتره جدید، احداث کورهاند شماره چهارم و تعویض جرثقیلهای ۱۰۰ تن ذوب، در نیمههای سال گذشته، تکمیل و تحویل بهرهبردار شد. کارخانه اکسیژن جدید نیز در مرحله راهاندازی برای تامین اکسیژن مورد نیاز کوره فلش است و دو پروژه تغییر فناوری کارخانه ذوب از ریورب به فلش و پروژه طراحی و ساخت و نصب سیستم جدید انتقال گاز خروجی کنورترها، در پایان سال ۹۵ به مرحله راهاندازی و بهرهبرداری رسید.
با توجه به اینکه هر تغییری در پی بهبود شرایط و افزایش بهرهوری است، با تغییر فناوری ذوب از کورههای ریورب به کوره فلش، چه تغییراتی در فرآیند تولید، هزینهها و محیطزیست بهوجود خواهد آمد؟
با تغییر نوع کوره ذوب، کارآیی تولید، «افزایش» و میزان مصرف انرژی و هزینههای عملیاتی تولید، «کاهش» مییابد. کورههای فلش، قابلیت ذوب کنسانتره با عیار پایین دارند و با توجه به بررسیهای انجام شده، بیش از ۵۰درصد از تولید مس در دنیا با کورههای فلش انجام میشود. بنابراین، با جایگزین کردن کوره فلش، این مجتمع قادر است با استفاده از کنسانتره با عیار کمتر و استفاده از سایر تجهیزات موجود، ظرفیت تولید خود را از ۱۲۰هزار تناند مس به ۲۸۲هزار تن در سال افزایش دهد.
از سوی دیگر، ذوب کنسانتره با کورههای فلش از نظر مصرف انرژی و هزینههای عملیاتی بسیار مقرونبهصرفه و با کارآیی بالا همراه است و برای ذوب کنسانتره در این کورهها، بهجای سوختهای فسیلی از اکسیژن استفاده میشود و با استفاده از هوای غنیشده با اکسیژن در فناوری فلش، میزان غلظت گاز دیاکسید در گازهای خروجی افزایش مییابد؛ امکان جذب این گازها و تولید اسید سولفوریک نیز فراهم میشود.بنابراین، در این مجتمع در کنار تغییرات یادشده، با احداث یک کارخانه تولید اسید سولفوریک به ظرفیت ۶۱۰هزار تن در سال، میزان ظرفیت تولید اسید مجتمع (با احتساب فاز دوم کارخانه اسید موجود به ظرفیت ۲۰۰هزار تن) به ۸۱۰هزار تن در سال افزایش خواهد یافت. همچنین کاهش مصرف سوختهای فسیلی و کاهش گازهای گلخانهای، از مهمترین نتایج زیستمحیطی این پروژه است.
تاریخ انتشار : يکشنبه ۳۱ ارديبهشت ۱۳۹۶ ساعت ۱۳:۰۰
کد مطلب: 37853