به گزارش ماین نیوز، جعفر سرقینی با اشاره به جهش ظرفیت تولید سیمان گفت: این ظرفیت سه برابر شده است و تنها نمی توانیم در انتظار رونق صنعت ساختمان در کشورمان باشیم و باید به حوزه صادرات نیز فکر کنیم.
وی با انتقاد از صادرات سیمان به کشورهای همسایه و تزلزل این بازار گفت: 19 میلیون تن صادرات در سال 93 به 13 میلیون تن در سال 95 رسید و طی گفت وگو با کارشناسان این حوزه راهی جز اتصال به بازارهای فراتر نیافتیم.
سرقینی از دستیابی به بازارهای جدید خبر داد و افزود: هم اینک بر اساس حمل و نقل دریایی توسعه صادرات سیمان به بازارهای جهانی را خواهیم داشت؛ ضمن اینکه آینده صنعت سیمان را روشن می بینم و روزی رونق به صنعت ساختمان داخلی و کشورهای همسایه باز خواهد گشت.
وی با بیان اینکه کارخانه ها در نزدیکی مرزها بخش اعظم تولیدات را صادر می کنند، ادامه داد: هر یک از این کارخانه ها بگونه ای طرح ریزی شده اند که صادرات محور باشند و مشکلات اندکی دارند؛ ولی امروز نباید صادرات را به کشورهای همسایه محدود کنیم و طی سال های آینده ظرفیت بالای صادرات سیمان از طریق حمل و نقل دریایی خواهیم داشت.
فاطمیان، کارشناس امور صنایع معدنی هم رقابتی بودن کالای صادراتی را از دغدغه های صنایع کشور دانست و با طرح سوالی بحث را آغاز کرد: «چگونه برخی شرکت ها در برابر رقبا دارای مزیت هستند؟! و در ادامه این مزیت را حفظ خواهند کرد... این شرکت ها با مکانیزم هایی برای خود پایگاهی در یک صنعت ایجاد کرده و سال ها دیوار رقابتی خود را حفظ می کند.»
وی شناخت عوامل توانایی و ناتوانی شرکت ها در حفظ مزیت های رقابتی را مهم برشمرد و افزود: «بر اساس نظریه های بین المللی، مزیت مطلق برای عرضه کالا در عرصه بین المللی مبتنی بر قیمت ارزان تر است و در ادامه موضوع بهره ور بودن در مزیت نسبی مطرح شده است.»
فاطمیان بهره وری نیروی کار و سرمایه را موجب دستیابی کشورها به رفاه و سود صنایع دانست و گفت: «شرکت ها در این کشورها قادر خواهند بود محصولات رقابتی تولید کنند؛ بنابراین نظریه ی کاهش قیمتی به تنهایی پاسخ گو نخواهد بود و صادرات نیازمند افزایش عوامل موثر در بهره وری است.»
وی ادامه داد: «هر صنعتی که تنها برای داخل کشور اقدام به تولید نماید و به بازارهای جهانی ورود نکند، از سطح استاندارد های جهانی بازار بی اطلاع خواهد بود و تلاشی در جهت ارتقای استاندارد های کالا در داخل کشور نیز نخواهد شد.»
فاطمیان با ابراز تاسف از رشد توسعه صنعتی بر اساس نظریه های مزیت مطلق و نسبی بیان داشت: «در این راستا صنایع با تکیه بر مزیت رقابتی حرکت نمی کنند. در یک فضای رقابتی باید قادر به فروش و صادرات مناسب باشیم و الا در برابر رقبا با مشکل مواجه خواهیم بود.»
وی خاطرنشان کرد: «باید محصولی بر اساس استاندارد های جهانی عرضه کنیم تا در مقابل رقبای جهانی حرفی برای گفتن داشته باشد. در مورد سیمان، استاندارد های موجود برای کشور های پیرامونی قابل قبول است اما برخی محصولات دیگر دچار نقص هستند و عودت داده می شود.»
فاطمیان گفت: «در حوزه صادرات انفرادی باید فرهنگ صادراتی را رشد می دادیم تا الگو های بین المللی تسری یابد؛ بنابراین واحد های تولیدی اگر به تنهایی اقدام به صادرات نمایند، از رقابتی در عرصه صادرات در بازار های جهانی ساقط می شوند.»
در ادامه محمدرضا توکلی زاده، صادرکننده سیمان با اشاره به سابقه فعالیت خود در حوزه تاسیس کارخانه سیمان گفت: «از سال 88 تا کنون هر ساله صادرات را جز برنامه های اصلی قرار داده ایم و به این کار مشغول هستیم و از روز نخست با نگاهی صادرات محور وارد حوزه سیمان شده ایم.»
وی بازار داخل را محور اصلی فعالیت کارخانه متبوع اش عنوان کرد و گفت: «سیمان دارای ارزش پایینی است و اگر بیش از حد حمل شود، کرایه حمل بر ارزش کالا قالب خواهد شد؛ بنابراین استانداردی سخت را تعریف و اقدامات را با این استاندارد هماهنگ کردیم.»
توکلی زاده با بیان اینکه برخی حوزه های صادرات با استاندارد معمول تولید سیمان در داخل کشور قابل اجرایی است، ادامه داد: «کشوری همچون ترکمنستان نیازند استاندارد های لازم است و ما توانستیم حضوری پر رنگ در این کشور داشته باشیم.»
وی تاجیکستان، ترکمنستان و افغانستان را جز بازار های هدف کارخانه خود برشمرد و افزود: «فاصله کشور تاجیکستان از ایران بسیار زیاد است که منجر به بالا رفتن هزینه های حمل می شود؛ از طرفی در این کشور کارخانه های جدید ایجاد شده است و مایل نیستیم با هزینه بالا به این کشور صادرات داشته باشیم.»
توکلی زاده حمل و نقل معقول سیمان در بازارهای نزدیک را دارای توجیه صادراتی دانست و گفت: «کالای داخلی باید با قیمت های بهتری در بازارهای خارجی به فروش برسد؛ هم اینک نیاز بازار بر طرف می شود و زمینه برای قیمت گذاری بالاتر برای سیمان ایران وجود دارد.»
وی کاهش رقابت داخلی را منجر به رونق صادرات سیمان دانست و افزود: «در بازارهای صادراتی سعی می شود میزان فروش افزایش یابد؛ بنابراین ضمن ارائه تخفیف منجر به بروز دامپینگ می شود.»
توکلی زاده لزوم همراهی دانشگاه ها در کنار شرکت های تولیدی را متذکر شد و گفت: «صادرات انفرادی نیست و حرکتی جمعی است؛ بنابراین سازمان های مختلف باید کمک نمایند تا به محصولی رقابت پذیر دست یابیم؛ همچنین این اقدام هزینه بر بوده و شرکت های کوچک قادر به پایداری در این عرصه نیستند.»
همچنین عبدالرضا شیخان، دبیر انجمن کارفرمایان صنعت سیمان با اشاره به افت تولید در سال های اخیر گفت: «با توجه به رشد اقتصادی در دهه 80 سرمایه گذاری در صنعت سیمان اتفاق افتاد و سیمان اصولا دارای مصارف داخلی است چراکه کالایی حجیم و کم ارزش است و بحث صادرات این محصول در حاشیه قرار می گیرد.»
وی رکود اقتصادی را منجر به فروش مازاد تولید سیمان دانست و افزود: «در سال 93 رتبه نخست صادر کنندگان سیمان را در دنیا کسب کردیم ولی مشکلات کشورهای همسایه منجر به افت صادرات شده است و هم اینک حدود 42 درصد سیمان تولید داخل به عراق صادر می شود.»
شیخان ادامه داد: «امروز برای 20 کشور بازار یابی صادرات سیمان اتفاق افتاده است و بدین منظور باید قیمت مناسب، کیفیت قابل رقابت و بازاریابی را در دستور کار داشته باشیم. در این رستا قیمت سیمان کشور رقابتی و دارای کیفیت مناسبی است.»
وی ادامه داد: «هم اینک آسیای میانه و بخشی از افریقا را زیر پوشش سیمان داخل داریم؛ اما هزینه حمل سیمان بسیار بالاست که در این حوزه نیازمند کمک هستیم تا با یارانه های حمل دریایی بازار های فراسو را در اختیار بگیریم.»
سیمان
