به گزارش ماین نیوز، به نقل از عصر مس آنلاین، «ردپای کربن» به‌طور خلاصه به میزان گازهای گلخانه‌ای اطلاق می‌شود که در اثر فعالیت‌های انسانی تولید می‌شود. ردپای کربن را معمولاً با میزان تولیدی گاز دی‌اکسیدکربن (CO2) می‌سنجند. به عبارت دیگر، فعالیت‌هایی که یک فرد هرروز انجام می‌دهد و منجر به تولید دی‌اکسیدکربن می‌شود، ردپای اوست بر کره زمین. برای مثال، اگر یک فرد برای رفتن از خانه به محل کار خود، از خودروی شخصی استفاده کند به‌ازای هر یک لیتر بنزین 2.3 کیلوگرم دی‌اکسیدکربن تولید می‌کند.
در محل کار یا منزل‌تان اگر از وسایل گرمایشی استفاده می‌کنید که نفت‌سوز هستند به‌ازای هر لیتر نفت، سه کیلوگرم دی‌اکسیدکربن تولید خواهد شد. حتی اگر از وسایل گازسوز یا الکتریکی هم برای گرمایش استفاده کنید، باز هم مقداری دی‌اکسیدکربن، چه در روند استفاده و چه برای تولید همان وسیله گرمایشی، در هوا آزاد و ردپای شما ثبت شده است.
سنجش ردپای کربن
افزایش گازهای گلخانه‌ای در دهه‌های اخیر که تغییرات اقلیمی گسترده‌ای را در سطح جهان به‌دنبال داشته، باعث شده است کشورها به محو ردپای کربن خود روی بیاورند. با این حال، سنجش ردپای کربن کار دشواری است؛ چراکه همه فعالیت‌های انسانی دی‌اکسیدکربن تولید می‌کنند و این البته تنها دی‌اکسیدکربن نیست که به محیط‌زیست و آب‌وهوا آسیب می‌زند. از همین رو، برای سنجش ردپای کربن در یک کشور یا یک صنعت، میزان تولید گازهای زیر باید به‌دست آید:
1- دی‌اکسیدکربن (CO2): بخش اصلی تولید CO2 مربوط به استفاده از سوخت‌های فسیلی است. علاوه بر این، فعالیت‌های انسان که وابسته به خاک است، مخصوصاً آن فعالیت‌هایی که منجر به جنگل‌زدایی و بیابان‌زایی می‌شود، ازجمله منابع اصلی تولید دی‌اکسیدکربن است.
2- متان (CH4): فعالیت‌هایی نظیر کشاورزی، تولید ضایعات و استفاده از انرژی به انتشار CH4 کمک می‌کند.
3- اکسید نیتروژن (N2O): فعالیت‌های کشاورزی مانند استفاده از کود، ازجمله منابع اولیه انتشار N2O هستند.
4- گازهای فلوئوردار (F-gases): فعالیت‌های صنعتی، مخصوصا آن‌ها که به تولید انبوه منجر به تولید گازهای گلخانه‌ای موسوم به F-گازها می‌شود. این گازها شامل هیدروفلوروکربن (HFCS)، پرفلوروکربن (PFCs) و هگزافلورایدگوگرد (SF6) است.
مطالعات آژانس حفاظت محیط‌زیست ایالات متحده آمریکا نشان می‌دهد در سال 2010 نزدیک به 45000 میلیون مترمکعب گازهای گلخانه‌ای در جهان تولید شده که بیش از 30000 میلیون مترمکعب آن‌ها دی‌اکسیدکربن است. در تصویر زیر، افزایش میزان گازهای گلخانه‌ای را از دهه 90 میلادی تا سال 2010 مشاهده می‌کنید. (اعداد به میلیون مترمکعب است).
این آژانس همچنین میزان تولید دی‌اکسیدکربن در هر منطقه را مورد مطالعه قرار داده است. در این میان، در سال 2012 میلادی سهم قاره اروپا و ایالات متحده آمریکا در تولید دی‌اکسیدکربن جهان هرکدام نزدیک به 5000 میلیون مترمکعب بوده است و نزدیک به 20000 میلیون مترمکعب از تولید این گاز در جهان در آسیا اتفاق افتاده است. در تصویر زیر، میزان تولید دی‌اکسیدکربن براساس هر منطقه جغرافیایی را می‌بینید.
علاوه بر این، آژانس حفاظت محیط‌زیست ایالات متحده آمریکا، کشورهای اصلی تولیدکننده گازهای گلخانه‌ای را نیز دسته‌بندی کرده است. چین، ایالات متحده آمریکا و اتحادیه اروپا 23، 19 و 13 درصد از کل تولید گازهای گلخانه‌ای جهان را دارند.
این آمارها درنهایت منجر به پذیرش توافق‌نامه تغییر اقلیم 2015 سازمان ملل متحد شد. درنتیجه این توافق‌نامه قرار است تمام کشورهای جهان درراستای کاهش انتشار آلاینده‌های زیست‌محیطی و گازهای گلخانه‌ای در سطح جهان حرکت کنند تا بتوانند افزایش دمای جهانی را به زیر دو درجه سلسیوس برسانند. در این زمینه، صنایع در صف اول هستند. در سال‌های اخیر، شرکت ملی صنایع مس ایران با مجموعه اقداماتی که در زمینه کاهش گازهای گلخانه‌ای انجام داده، موفق به کسب گواهی‌نامه سنجش ردپای کربن شده است و رکورد اولین شرکت صنعتی را که در این زمینه فعالیت کرده، به نام خود ثبت کرده است.
اقدامات شرکت مس برای حذف ردپای کربنی
مهندس «احمد مرادعلیزاده» چندی پیش در یازدهمین دوره همایش بین‌المللی مدیریت سبز، درباره اقدامات شرکت مس برای حذف ردپای کربنی خود به تغییر تکنولوژی کوره‌های ریورب به کوره مدرن فلش اشاره کرد و گفت: «این پروژه با هدف کاهش 90درصدی گازهای آلاینده خروجی کورهها، مخصوصاً CO2 طراحی شده است و با نهایی شدن این پروژه و راه‌اندازی آن تا پایان سال 95 شاهد کاهش گازهای آلاینده و سوخت فسیلی در مجتمع مس سرچشمه و رسیدن به سطح استاندارهای زیست‌محیطی هستیم.» او افزود: «کارخانه اسید سرچشمه با ظرفیت تولید 910هزار تن و کارخانه اسید خاتون‌آباد با ظرفیت 610هزار تن در سال و با هدف جلوگیری از انتشار گاز SO2 با سرمایه‌گذاری 186 میلیون یورو در این دو منطقه طراحی شده است.
همچنین، ما تا پایان سال 1397 خواهیم توانست تولید SO2 را با راه‌اندازی کارخانه‌های جدید اسید به صفر برسانیم که این کار ازطریق تغییر تکنولوژی کورهها، احداث کارخانه‌های اسید و دیگر اقدامات صورت‌گرفته، انجام خواهد شد.»
منبع: عصرمس
مس
