گروه صنایع معدنی فولاد
 
سراب اژدهاي زرد در بازار فولاد
گروه صنایع معدنی >فولاد - نيمه اول سال جاري ميلادي در شرايطي گذشت که چين به رغم تلاش براي کاهش ظرفيت توليد خود در بخش فولاد با رشد صادرات در اين محصول روبه رو شد، اين در حالي است که در بازارهاي صادراتي به دلايلي مثل مشکلات دامپينگ و نگراني هاي شرکاي تجاري اين کشور از اين وضعيت با اصطکاک هاي بالايي روبه رو بود. در اين بين با آنکه سياست هاي اين کشور در زمينه توليد اين محصول تغييري نکرده اما پيش بيني ها حکايت از آن دارند که آمارهاي صادراتي در نيمه دوم کاهشي باشند.
 
به گزارش ماین نیوز، معاون وزير صنعت اين کشور اما در اظهاراتي اخيرا اعلام کرده است که در نيمه اول ماموريت برنامه ريزي براي کاهش ظرفيت هاي توليد فولاد بود اما در نيمه دوم اين برنامه ها عملياتي خواهند شد. اما بررسي ها نشان مي دهد توليد فولاد نيز در اين کشور در نيمه اول سال افزايشي بوده است که اين عوامل در مجموع روي قيمت هاي اين کالافشار وارد خواهند کرد.

در اين بين حتي به عقيده کارشناسان نشست گروه 20 در ابتداي ماه جاري نيز نتوانست مسير توليد را در اين کشور تغيير دهد به طوري که با رشدي 6/ 2 درصدي ميزان توليد روزانه فولاد 2 ميليون و 212 هزار تن توليد را ثبت کرده است. به گزارش «ايفنا» اين ميزان توليد در ماه قبل از آن 68 ميليون و 570 هزار تن بوده است که در مقايسه با ماه مشابه پارسال 3 درصد رشد را نشان مي دهد.

بر اين اساس بايد گفت دولت چين در اجراي سياست هاي خود موفق عمل نکرده و نتوانسته در راستاي حمايت از توليدکنندگان داخلي خود و کنترل قيمت ها توليد را کنترل کند. به اين ترتيب همچنان نگراني ها براي اشباع بازار جهاني فولاد ادامه دارد و در اين بين کشورهايي که به تازگي به جرگه توليدکنندگان اين محصول مي پيوندند بيش از همه نگرانند. در حال حاضر ميزان توليد فولاد در جهان يک ميليارد و 600 ميليون تن و ميزان مصرف يک ميليارد و 540 ميليون تن در سال است که اختلاف اين دو آمار رقمي در حدود 60 ميليون تن است که از اشباع بازار حتي در شرايط فعلي حکايت دارد.

با رشد 3 درصدي توليد فولاد کمتر از 3 سال آينده بازار با وضعيت اشباع کامل و شايد غيرقابل بازگشت روبه رو خواهد شد که مي تواند براي توليدکنندگان جديد خطرآفرين باشد. اين در شرايطي است که در سمت مصرف شاهد رشد چنداني نيستيم. در اين بين اگر از کشورهاي صنعتي و نوظهور بگذريم ميزان تقاضاي مصرفي براي فولاد در جهان زير يک درصد رشد دارد که البته تحليل هاي جديدتر با اشاره به چالش هاي توليدات صنعتي در کشورهاي نوظهور و توقف و حتي کاهش شتاب رشد اقتصادي در اين کشورها معتقدند ممکن است ميزان تقاضاي مصرفي براي فولاد در اين کشورها نيز کاهش يابد.

به اين ترتيب نگراني هاي جدي در حوزه اشباع بازار فولاد وجود دارد که اين فشارها روي چين به عنوان يکي از بزرگترين توليدکنندگان فولاد جهان که در حدود 850 ميليون تن توليد دنيا را در اختيار دارد بيشتر است. متاسفانه اين کشور نيز به نظر مي رسد همکاري هاي لازم را با ساير کشورها ندارد و با 3 استراتژي در حال ضربه زدن به بازار فولاد دنيا است؛ نخست تغييرات مداوم ارزش پول در اين کشور که بر تراز تجاري آن اثر گذاشته و صادرات اکثر محصولات و به خصوص فولاد را تسريع و مقرون به صرفه مي سازد.

سياست دوم کاهش قيمت هاي صادراتي محصولات فولادي در مقايسه با قيمت هاي داخلي است که به اصطلاح دامپينگ ناميده مي شود. اين سياست به شدت بر بازارهاي جهاني فولاد اثر گذاشته و نگراني ها را تشديد کرده است و سومين موضوع افزايش ميزان توليد بر خلاف وعده هاي اين کشور است که بازار را به مرز اشباع نزديک مي سازد.اين کشور تنها در يک ماه قادر است بيش از 60 ميليون تن توليد فولاد انجام دهد و اين ميزان توليد بيش از توليد 4 سال ايران است و با توليد يک سال روسيه برابري مي کند. بر اين اساس انتظار جهان از اين کشور بالااست و به عبارتي دنيا چشم به راه تصميمات توليدي چين مانده است.

با اين حال گزارش ها درباره افزايش توليدات فولاد چين در حالي منتشر مي شود که در نشست اخير گروه 20، توافقي براي ايجاد همکاري براي حل و فصل مشکل اشباع بازار فولاد حاصل شد. در اين بين اما پيش بيني هاي بدبينانه تري نيز وجود دارد از آن جمله اينکه قيمت فولاد روند رو به رشدي را در سال 2017 در پيش خواهد گرفت که اين موضوع فشارهاي توليدي چين را تشديد خواهد کرد. بر اين اساس آنچه انتظار مي رود رشد سودآوري شرکت هاي توليدکننده و به دنبال آن تصميم براي افزايش ميزان توليد است مگر آنکه دولت چين سياست هاي سختگيرانه تري در اين رابطه در پيش بگيرد. در اين بين کارشناساني که بدبينانه به موضوع چين مي نگرند معتقدند اين کشور برنامه هاي توسعه اي خود را بر پايه رشد توليدات فولاد خود بنا نهاده و بر اين اساس ممکن است عقب نشيني از اين برنامه ها در حد و اندازه اي که ساير کشورها انتظار دارند تحقق نيابد.

به عبارتي شايد چين در عقب نشيني از ظرفيت هاي جديد تصميماتي را اعمال کند اما اينکه توليدات خود را کاهش دهد در هاله اي از ترديد قرار دارد بر اين اساس نه تنها در نيمه دوم سال جاري نيز آمارهاي توليد منفي نخواهد شد که حتي در نيمه اول سال آينده شاهد رشد توليد فولاد در اين کشور مهم فولادي دنيا خواهيم بود. شاهد اين مدعا نيز آنکه در پي تداوم فعاليت هاي ساخت و ساز پس از فصل تابستان، تقاضاي فولاد در چين، بزرگترين توليدکننده و مصرف کننده دنيا، به طور معمول در ماه سپتامبر و اکتبر افزايش مي يابد. بر اين اساس بايد گفت برنامه کاهش 47 درصدي ظرفيت توليد فولاد چين تا پايان سال به رويا بيشتر شباهت دارد تا واقعيت.
تاریخ انتشار : شنبه ۲۷ شهريور ۱۳۹۵ ساعت ۱۳:۳۲
کد مطلب: 34227
 
مرجع : روزنامه دنیای اقتصاد