به گزارش ماين نيوز، سیدرسول خلیفه سلطانی اظهار داشت: تصمیم وزارت صنعت، معدن و تجارت مبنی بر آزادسازی صادرات محصولات فولادی خیلی دیر اتخاذ شد، هرچند عملیاتی شدن آن نیاز به زمان دارد.
وی یادآور شد: حداقل یک سال قبل باید نسبت به آزادسازی صادرات محصولات فولادی اقدام می شد، اما مسئولان در دولت دهم نگران کمبود داخلی بودند و برآورد نادرستی نسبت به این مساله داشتند.
گمرک جمهوری اسلامی ایران پانزدهم بهمن ماه جاری در بخشنامه ای اخذ مجوز برای صادرات شمش و محصولات فولادی را به منظور کاهش محدودیت های صادراتی لغو کرد.
براساس این بخشنامه صادرات انواع شمش و محصولات فولادی از سوی تمام فعالان اقتصادی، واحدهای تولیدی و شرکت های خدمات فنی و مهندسی بدون محدودیت در میزان و نوع تا مهلت زمانی پایان خردادماه سال 1393 با رعایت سایر مقررات و ضوابط مربوطه، بدون اخذ مجوز صادراتی بلامانع است.
خلیفه سلطانی تصریح کرد: واحدهای فولادسازی ایران اکنون در مرحله خودکفایی قرار دارند، درحالی که پیش از این هفت تا 10 میلیون تن واردات محصولات فولادی صورت می گرفت.
وی افزود: وضعیت کنونی بازار محصولات فولادی ایران نشان می دهد در بدترین شرایط نیاز به یک تا دو تن واردات داشته باشیم.
دبیر انجمن تولیدکنندگان فولاد ایران خاطرنشان ساخت: امروز به دلیل کاهش قیمت محصولات فولادی در داخل کشور، واردات مقرون به صرفه نیست.
وی گفت: سیاست توسعه صادرات در این بخش یک ضرورت محسوب می شود، اما تعیین زمان تا پایان خرداد ماه 1393 یک مشی محافظه کارانه است و با واقعیات بازار همخوانی ندارد.
خلیفه سلطانی تصریح کرد: حضور در بازارهای فولاد منطقه، با دشواری های زیادی همراه بوده و نمی توان به راحتی آن را کسب و یا به سهولت رها ساخت.
وی تاکید کرد: تعیین زمان محدود برای صادرات نمی تواند واقع بینانه باشد، بلکه شرط قائل شدن به زیان فعالیت در این عرصه است.
به اعتقاد این متخصص، دولت نباید در زمینه صادرات محصولات فولادی دخالت کند و تنظیم بازار هنگامی ضرورت پیدا می کند که کمبودی وجود داشته باشد.
وی گفت: سهل انگاری و سیاست های نادرست در گذشته موجب شد که بازار برخی از کشورهای منطقه به رقبا واگذار شود که امروز با محدودیت زمانی باید به دنبال شناسایی بازار مصرف باشیم.
خلیفه سلطانی اضافه کرد: نرخ حمل ونقل در صادرات محصولات فولادی نقش تاثیرگذاری دارد و چنانچه این موضوع سهم پنج درصدی را داشته باشد، صادرات به کشورهای همسایه می تواند پاسخگو باشد، درغیر این صورت با هزینه سنگین حمل ونقل نمی توان به کشورهای دور دست صادرات انجام داد.
وی اظهار امیدواری کرد: دوره زمانی صادرات محصولات فولادی حداقل به مدت یک سال پیش بینی شود و این امر بتواند زمینه بهبود فعالیت تولیدکنندگان فولادی را فراهم سازد.
سازمان توسعه و نوسازی معادن و صنایع معدنی ایران (ایمیدرو) پیش از این اعلام کرد: تولید شمش فولادی در دوره فروردین تا آذر 92 به 11 میلیون و 906 هزار و 417 تن رسید که 10 درصد نسبت به دوره مشابه در سال 91 رشد نشان می دهد.
طی 9 ماهه (فروردین تا پایان آذر) امسال 12میلیون و 560 هزار و 122 تن انواع محصولات فولادی (تیرآهن، ورق عریض، ورق گرم، ورق گالوانیزه، میلگرد، کلاف و لوله) توسط شرکت های فولادسازی تولید شد.
شرکت های فولادسازی مبارکه و ذوب آهن اصفهان به همراه فولاد خوزستان حدود 73 درصد فولاد خام کشور را تولید می کنند.
تولید جهانی فولاد از 851 میلیون تن در سال 2001 به یک میلیارد و 548 میلیون تن در سال 2012 رسید.
سرانه مصرف فولاد در جهان از 150 کیلوگرم در سال 2001 به 215 کیلوگرم در سال 2011 رسیده و گفته می شود سرانه مصرفی این فلز در ایران حدود 300 کیلوگرم است.
فولاد
