گروه معادن
 
مروری بر مسئولیت‌های اجتماعی شرکت‌های معدنی
ماین نیوز: مسئولیت‌های اجتماعی شرکت‌های بزرگ معدنی، راهکاری برای توسعه مناطقی است که معادن در آن واقع شده‌اند.

با توجه به اهمیت توسعه پایدار این امر باید در تدوین سیاست‌های شرکت‌ها دیده شود و جزئی از خط‌مشی‌های مدیران این‌گونه پروژه‌ها شده تا بتوان به بهترین شکل توسعه در ابعاد اقتصادی، اجتماعی و محیط‌زیستی آن دست یافت.

به نظر می‌رسد بعد اجتماعی مثلث توسعه در ایران به توجه بیشتری نیاز دارد. مطالعه، بومی‌سازی و الگوبرداری از مدل‌های موفق توسعه در دنیا یکی از این راهکارهاست.

شرکت‌های معدنی در سراسر جهان تلاش بر مشارکت در توسعه جوامعی دارند که در آن قرار گرفته‌اند. به عنوان مثال شرکت بی‌اچ‌پی بیلیتون، علاوه بر ایجاد ده‌ها هزار فرصت شغلی در سراسر جهان نقش گسترده‌ای در ایجاد فرصت‌های شغلی غیرمستقیم برای توسعه کسب و کارهای کوچک در مناطق معدنی داشته است. این شرکت با کمک به بنیادهای محلی در استرالیا، توانسته ظرفیت و توانمندی کسب و کارهای محلی را رونق بخشد. سیاست‌هایی از قبیل توسعه خریدهای محلی به رونق کسب و کارهای محلی این جوامع منجر شده است.

مسئولیت‌های اجتماعی شرکت‌های معدنی مجموعه اقداماتی همسو با اهداف کلی پروژه‌هاست که به رفع چالش‌ها و مشکلات جامعه هدف می‌انجامد. این شرکت‌ها باید موفقیت خود را در جامعه‌ای توسعه‌یافته و بالغ جست‌وجو کنند. اهدافی همچون توسعه زیست‌محیطی، آموزشی، سلامتی، رفاه و گسترش صنایعی همچون گردشگری محلی، نقش این شرکت‌ها را از تولید ثروت فراتر خواهد برد.

براین اساس شرکت‌ها را بر مبنای نگرش به مسئولیت‌های اجتماعی به ۴ دسته تقسیم می‌کنیم؛

۱- شرکت‌های مسئولیت ناپذیرکه با خروج از ضوابط قانونی مانند سلامتی، ایمنی و دستمزد و ساعت کاری از قوانین تبعیت نمی‌کنند. این موارد در برخی معادن بیشتر درباره ملاحظات ایمنی مشهود است به طوری که همواره به دلیل استفاده نکردن از آژیر انفجار یا حضور نداشتن آمبولانس در معادن هنگام انجام آتشباری‌ها جان کارکنان در معرض تهدید قرار می‌گیرد.

۲- شرکت‌های دارای حداقل مسئولیت که تا حدودی از این قوانین تبعیت کرده و در صورتی که الزام و اجبار و قوانین دولتی نباشد از آن سر باز خواهند زد. این شرکت‌ها با وجود درآمدهای بالا درگیر هیچ فعالیتی که بتوان آن را مسئولیت اجتماعی نامید، نیستند. برخی شرکت‌های مشاور در این دسته قرار می‌گیرند.

۳- شرکت‌های ناقص که هرچند به طور علنی با سیاست‌های اجتماعی مخاصمه ندارند ولی در مواردی به انجام این کار تن می‌دهند که درنهایت منجر به کسب سودی برای آنها می‌شود. این مشارکت‌ها بیشتر با انگیزه‌های شخصی است.

۴- شرکت‌های با سیاست‌های راهبردی، که نه تنها خود به منظور ارتقای خدمات و نیز ارتقای جامعه هدف، فعالانه به اینگونه مشارکت‌ها پرداخته بلکه به دنبال یافتن شرکایی برای گسترش انجام فعالیت‌های نوع‌دوستانه خود هستند.

* امین‌اله رزم آرای رودی
دانش‌آموخته مهندسی معدن
تاریخ انتشار : پنجشنبه ۸ بهمن ۱۳۹۴ ساعت ۱۹:۳۰
کد مطلب: 30466
 
مرجع : روزنامه گسترش صمت