قیافه تفسیر کرد:

حمله گازانبری دولت به سنگ آهن

10 شهريور 1394 ساعت 12:18

«بازار تولید و صادرات سنگ آهن نه از تحریم ها اثر پذیرفته و نه از رفع تحریم ها اثر می پذیرد.» این را رییس انجمن تولیدکنندگان و صادرکنندگان سنگ آهن ایران می گوید. نان سنگ آهنی ها، آن طور که قدیر قیافه می گوید در روغن بوده است، چرا که به سبب شرایط جهانی و تقاضایی که همیشه وجود داشته، تحریم ها نمی توانستند اثرگذاری ای را داشته باشند که در دیگر حوزه های اقتصادی داشتند و آنها را به رکود کشاندند.


به گزارش ماین نیوز، با این حال او معتقد است که رکود فعلی بازار سنگ آهن را تنها می توان به رکود جهانی این حوزه ربط داد و نه چیزی بیشتر. رییس انجمن تولید کنندگان و صادر کنندگان سنگ آهن پیشنهادی هم برای اتاق بازرگانی ایران دارد. او می گوید اتاق باید سندی بالادستی برای فعالیت های خودش تدوین کند که حتی نمایندگان اتاق در دوره های آتی هم ملزم به اجرای آن باشند.

تقاضای تخفیف از دولت

قیافه می گوید که با وجود عدم تاثیرگذاری تحریم ها بر کسب و کار سنگ تولید کنندگان سنگ آهن، حذف تحریم ها می تواند جهش خوبی را در این صنعت ایجاد کند. «رفع تحریم ها سرمایه های جدید را به کشور خواهد آورد و علاوه بر این امکان بهره مندی از تکنولوژی های روز و روش های نوین معدنکاری را هم فراهم خواهد کرد.» از او می پرسم که آیا ورود هیات های اقتصادی خارجی، تاثیری بر کسب و کار آنها داشته یا نه و اینکه مشخصاً کدام کشورها هستند که در این حوزه صاحب تکنولوژی اند. رییس انجمن تولیدکنندگان سنگ آهن این طور پاسخ می دهد: «کشورهای صاحب تکنولوژی در زمینه استخراج سنگ آهن فعلا به ایران نیامده اند. اگر بخواهم مشخصاً به کشورهای صاحب تکنولوژی اشاره کنم باید از سوئد، فنلاند، روسیه، برزیل، چین و ترکیه نام ببرم.» قیافه ادامه می دهد: «روس ها البته قبل از تحریم ها هم مشکلی پیش پایشان نبود و در بازار ایران حضور داشتند. یعنی چیزی منعشان نمی کرد، اما تنها مشکلی که وجود داشت این بود که به دلیل آنکه فقط شرکت های بزرگ یا بانک ها می توانند پروژه های ما را تامین مالی کنند و به دلیل مراوده اقتصادی اینها با امریکایی ها، با وضع تحریم ها روس ها هم ترسیدند و عطای بازار ایران را به لقایش بخشیدند.»

اما آنچه که مدتی است نام حوزه سنگ آهن و رییس انجمن آن را بر سر زبان ها انداخته، تقاضای آنها از دولت است. چندی پیش بود که قدیر قیافه به نمایندگی از فعالان این حوزه از دولت خواست از پیشنهاد از اخذ حقوق دولتی و بهره مالکانه از معادن کوچک و بزرگ سنگ آهن امتناع و حتی بدهی های سال گذشته این واحدها را استمهال کنند تا این صنعت بتواند نفسی تازه کند. قیافه در مصاحبه ای این طور گفته بود: «نمونه این کار را در سطح جهانی هم شاهد هستیم. به طور مثال در استرالیا ۵۰درصد حقوق دولتی خود را از معادن سنگ آهن کاهش دادند و در قانون های جدید خود اعلام کرده اند در زمینه مالیات به آنها تخفیف هم خواهند داد. چینی ها هم پیرو این کشور در زمینه حقوق دولتی و اخذ مالیات، تخفیف های ویژه قائل شدند ضمن اینکه برای سال های سخت این صنعت قرار شده در راستای حمایت به معادن کشور خود سوبسید بدهند. ما همیشه بر این موضوع اصرار داشتیم که زنجیره ارزش در کشور کامل شود و چه بهتر که معدنکاران سنگ آهن به سمت ایجاد ارزش افزوده بیشتر و تاسیس واحدهای بیشتر فرآوری بروند. اما طبیعی است هر معدن سنگ آهنی توانایی احداث واحد فرآوری داشته باشد. به طور مثال معدنی حداکثر با ۵۰۰ هزار تن ذخیره اسمی وجود دارد برای اینکه این واحد توجیه اقتصادی داشته باشد، باید برای تولید سالانه ۵۰۰ هزار تن کنسانتره برنامه ریزی صورت گیرد. این به معنای آن است معدنکارانی که دارای واحدهای کوچک ۵۰۰ هزارتنی سنگ آهن هستند هیچ وقت قادر نخواهند بود چنین کاری انجام دهند. چرا که تاسیس واحد معدنی باید برای ۲۰ سال خوراک داشته باشد و چطور یک واحد ۵۰۰ هزارتنی می تواند اقدام به فرآوری سنگ آهن کند.»

حمله به صنعت تولید سنگ آهن

از قیافه در همین مورد پرسیدم. او می گوید: «دولت با در خواست ما موافقت کرده و قرار بر این شده که اخذ حقوق دولتی ۶۰ درصد کاهش پیدا کند.» او می گوید که انجمن تولید کنندگان سنگ آهن پیش از این هم درخواستی مشابه برای تخفیف را در سال ۹۳ به دولت ارایه کرده بود: «در سال ۹۳ هم درخواست تخفیف ۷۰ درصدی حقوق دولتی را داشتیم که متاسفانه به جایی نرسید و استدلال دولت هم این بود که این مبالغ قبلا در درآمدهای دولت و در بودجه آمده بنابراین دولت نمی تواند از این درآمدها چشم پوشی کند.» قیافه ادامه می دهد: «دولت اعلام کرد که تمامی قول و قرارهای جدیدش برای تخفیف ها را کان لم یکن قلمداد می کند و حتی حقوق دولتی را افزایش چند برابری دادند. من اسم این کار را نمی توانم به هیچ شکلی حمایت از صنایع بگذارم و به نظرم این یک حمله گازانبری به صنعت است.»

اما ظاهراً انجمنی ها به این اقدام دولت اعتراض کرده اند. «ما در انجمن سنگ آهن به عنوان یک وظیفه بخشی به این اقدام دولت در دیوان عدالت اداری شکایت کرده ایم. با وزارتخانه هم داریم رایزنی می کنیم که مصوبه اخیرشان را حذف کنند و اگر این کار را نکنند ما مجبور خواهیم بود که از طریق قانونی اقدام کنیم، چون معتقدیم اقدام دولت غیرقانونی است.» قیافه این طور ادامه می دهد: «با این حال من معتقدم که وزارتخانه حتماً متقاعد خواهد شد و اگر هم متقاعد نشود مسیر قانونی همچنان برای ما باز است و ما به عنوان انجمن تخصصی که در این زمینه فعال هستیم حتما پیگیر کار خواهیم بود.»

قیافه می گوید که انجمن تولیدکنندگان سنگ آهن انتظار حمایت از اتاق را دارد. «ما زیر مجموعه و زیر بخشی از اتاق هستیم و طبیعتا انتظار داریم که اتاق از ما حمایت کند. ممنون اتاق هم هستیم، چرا که اتاق بود که در جریان عدم تصویب عوارض صادراتی برای سنگ آهن که دولت در چند مرحله درخواست آن را داشت، از ما حمایت کرد.» از او درباره اتاق جدید می پرسم. «اتاق جدید که ۴-۳ ماه بیشتر از شکل گرفتنش نمی گذرد خیلی خوب عمل کرده، اما این دلیل نمی شود که ما اقدامات اتاق های دوره های قبل را زیر سوال ببریم. اما از اتاق جدید و کمیسیون های جدید آن انتظار خلاقیت بیشتر برای پیگیری مطالبات بخش خصوصی را داریم که به نظر من با قدرت بیشتری که در اتاق در این دوره وجود دارد، امکان آن هم بیشتر است.»

پیشنهادی برای اتاق ایران

قیافه پیشنهادی هم دارد. «من پیشنهادم این است که اتاق ایران بیاید و یک سند بالادستی یا یک نقشه راه ۵ ساله، ۱۰ ساله یا ۳۰ ساله تدوین کند و حتی هیات نمایندگان و هیات رییسه در دوره های آینده هم ملزم به رعایت آن باشند.» قیافه می گوید که با توجه به خوش فکری، تجربه و انرژی ای که از اتاقی های جدید سراغ دارد، اجرای این پیشنهاد دور از ذهن نخواهد بود. «بخش خصوصی در ایران، چیزی حدود ۱۵ تا ۲۰ درصد از حجم کل اقتصاد را شامل می شود و من امیدوارم که این نقش ارتقا پیدا کند و روزی به بالای ۳۰ درصد برسد.»

رییس انجمن تولید کنندگان سنگ آهن پیشنهادهای دیگری هم دارد. «من معتقدم اتاق باید کارهای دیگری هم بکند. رایزنی های اقتصادی و بازرگانی خارجی به اعتقاد من باید به اتاق های بازرگانی سپرده شود. علاوه بر این معتقدم اگر ما با کشورهای کمتری مراوده تجاری داشته باشیم اما این مراوده قدرتمند باشد بهتر است. در همین راستا ما می توانیم برای مثال ۱۰ کشور را انتخاب کنیم و در هر کشور یک سر رایزن اقتصادی بگذاریم و چند رایزن زیر نظر او. جذب سرمایه گذاری های خارجی را هم می توان به اتاق ها و بخش خصوصی سپرد.»


کد مطلب: 27269

آدرس مطلب: http://www.minews.ir/fa/doc/news/27269/حمله-گازانبری-دولت-سنگ-آهن

ماین نیوز
  http://www.minews.ir