به گزارش ماین نیوز، آنچه که در سالهای گذشته با آن روبهرو بودهایم بیرونق شدن معادن سرب و روی یا متوقف شدن آنها به دلایل گوناگون بود اما ازجمله معادنی که میتوان روی آن سرمایهگذاریهای خوبی انجام داد معدن «مهدیآباد» است که مدتی عملیات بهرهبرداری آن متوقف شده بود و دوباره فعال شده است. این معدن به تنهایی بیش از ۲۰۰ میلیون تن ذخیره دارد. از سوی دیگر معدن «انگوران» بزرگترین معدن سرب و روی باکیفیت کشور هم با محدودیتهایی در برداشت روبهرو است به همین دلیل لازم است معادن متروکه و دور افتاده مورد اکتشاف دوباره قرار گیرند. در ایران با وجود ذخایر غنی سرب و روی هنوز مشکل تامین مواد اولیه وجود دارد و بخشی از این مواد از سایر کشورها تامین میشود در حالی که با افزایش میزان اکتشافات در این حوزه و رفع مشکلات موجود میتوان میزان استخراج را بالا برده و کشور را از واردات مواد اولیه بینیاز کرد.
سرمایهگذاری نیازمند حاشیه امنیوسف مرادلو، رییس انجمن سرب و روی ایران میگوید: صنعت سرب و روی درحالحاضر با ۳۰ درصد ظرفیت موجود کار میکند در واقع در زمینه تامین ماده معدنی مشکلاتی وجود دارد و حدود ۱۵ درصد مواد از خارج از کشور تامین میشود.
وی میافزاید: عمده مشکل این حوزه کمبود ماده معدنی است که با افزایش اکتشافات در معدن انگوران که تامینکننده سرب و روی کشور است این مشکل قابل حل است.
وی خاطرنشان میکند: ۲۲ سال از عمر فعالیت در حوزه سرب و روی میگذرد اما هنوز اکتشاف جدیدی در این بخش انجام نشده و اگر بتوانیم میزان اکتشافات را در این زمینه گسترش دهیم و سرمایههای لازم را به کار بندیم میتوانیم موفقیتهای بیشتری کسب کنیم.
وی تصریح میکند: البته از جمله مشکلات این حوزه متوقف شدن بهترین ذخیره سرب و روی یعنی معدن «مهدیآباد» است که از سالها پیش به بهانههای مختلف اتفاق افتاده اما با شروع کار در این معدن میتوانیم شاهد پیشرفتهای خوبی در این بخش باشیم.
مرادلو تاکید میکند: معادن کوچکی هم در کشور وجود دارند که سالهای پیش به خاطر کمعیار بودن مواد معدنی مقرون به صرفه نبودند اما درحالحاضر توجیه اقتصادی پیدا کردهاند البته بخش خصوصی هم باید در اینباره فعالیت بیشتری برای شناسایی و سرمایهگذاری در معادن جدید داشته باشد تا بدین وسیله شاهد تحولی بزرگ باشیم.
وی درباره حضور سرمایهگذاران خارجی در معادن سرب و روی بیان میکند: «مهدیآباد» مدتی است به خاطر ورود سرمایهگذاران خارجی معطل مانده اما هنوز در این بخش سرمایهگذاران خارجی ورود پیدا نکردهاند؛ البته لازم است در این حوزه اطلاعرسانی شفاف انجام شود زیرا سرب و روی یک صنعت استراتژیک است که با سرمایه بخش خصوصی شکل گرفته و انتظار ما این است که مسئولان حداقل انجمن را درجریان اتفاقات و جریانات این بخش قرار دهند.
وی میگوید: درحالحاضر هیچ اطلاعات دقیقی از معدن «مهدیآباد» در دست نیست درحالی که انجمن سرب و روی درخواست سرمایهگذاری در این معدن را کرده بود و صنعتگران دیگر هم درخواستهایی در اینباره داشتند که پاسخی از سوی مسئولان داده نشد.
وی با اشاره به اینکه بخش خصوصی فناوری و دانش را در حوزه سرب و روی وارد کرده، بیان میکند: ۲۲ سال پیش این صنعت کار خود را آغاز کرد و از یک واردکننده صرف به صادرکننده تبدیل شد اما معادن در این زمینه جا ماندهاند و نتوانستهاند خود را بالا بکشند.
مرادلو میافزاید: در شرایط عادی سالانه ۴۵۰ هزار تن شمش سرب و روی در کشور تولید میشود که از این میزان ۱۰۰ هزار تن در داخل مصرف میشود و ۳۵۰ هزار تن دیگر صادر میشود. بسیاری از کشورهای همسایه ما از داشتن این محصول و دانش فنی آن محروم هستند بنابراین نیاز دارند از این مواد استفاده کنند که درصورت گسترش صادرات میتوانیم ارزآوری خوبی در این بخش داشته باشیم.
وی تاکید میکند: در شرایط عادی با صادرات سرب و روی و سرباره و هر محصولی که مربوط به این حوزه باشد میتوانیم درآمدزایی داشته باشیم.
وی میگوید: انجمن سرب و روی درصدد است در صنایع پاییندستی و بالادستی این بخش سرمایهگذاری انجام دهد این سفرهای است که در ایران پهن شده و همه باید به عنوان خانوادهای بزرگ این سفره را رنگین کنیم.
مرادلو بیان میکند: اگر اطراف «انگوران» اکتشافات خوبی انجام شود ما به نتایج خوبی خواهیم رسید چون سرمایهگذاری در معدن ریسک بالایی دارد و رغبت برای مشارکت در بخش معدن کم است بنابراین دولت باید حاشیه امن و راحتی ایجاد کند تا سرمایهگذاران برای حضور در این بخش ترغیب و تشویق شوند.
معادن متروکه سرب و روی فعال شوندعلی سهدهی، رییس انجمن صنفی معدنکاران سرب و روی ایران با بیان اینکه در کشور ذخایر خوبی از نظر سرب و روی وجود دارد، میگوید: در نقاط مختلف کشور و جاهای دور افتاده معادن سرب و روی وجود دارد که در صورت فعال شدن این معادن رونقی در این مناطق ایجاد میشود اما متاسفانه در بسیاری از بخشها اقدام به وارد کردن مواد معدنی از سایر کشورها میکنند.
وی میافزاید: مدتی است از ترکیه و قزاقستان سرب و روی وارد میشود درحالی که در کشور خودمان سرب و روی وجود دارد و این به خاطر کملطفی به مواد معدنی و معادن ایران است به جای اینکه معدنکاران را بهکار و تولید بیشتر تشویق کنند با گذاشتن موانع قانونی برای صدور پروانه یا با بالا بردن هزینههای مختلف، معدنکاران مجبور شدهاند یا دست از اینکار بکشند یا اینکه هزینههای تولید بالا میرود.
وی تاکید میکند: اگر به جای اینکه برای تولید انواع سرب و روی و شمش و ورقهای حاصل از این مواد یارانه قرار دهند این یارانه را برای معادن در نظر بگیرند تا از واردات مواد معدنی سرب و روی بینیاز شویم و بدین وسیله ارز از کشور خارج نشود و دوم اینکه در مناطق محروم و دورافتاده کشور رفاه ایجاد شود.
سهدهی میگوید: بسیاری از معادن سرب و روی کشور در مناطق دورافتاده قرار دارد به همین دلیل کسی جرات نمیکند به طرف آنها برود حتی پروانهداران معادن نیز به دلیل مشکلاتی که در این حوزه وجود دارد رغبت کمتری برای حضور در معادن سرب و روی دارند درحالی که اگر در این بخش فعالیتهای خود را گسترش دهیم در آیندهای نزدیک از نظر ماده معدنی سرب و روی خودکفا خواهیم شد.
وی با بیان اینکه برخیها نگران این هستند که آیا ماده معدنی وجود دارد یا نه، میافزاید: ما به عنوان انجمن معدنکاران سرب و روی اعلام میکنیم ماده معدنی بهاندازه کافی در کشور وجود دارد به شرط اینکه مسئولان اجازه فعالیت بدهند تا در حوزه استخراج و اکتشاف و فرآوری مواد معدنی کار انجام شود زیرا در سالهای گذشته در حوزه کانیآرایی امکانات و آزمایشگاههای خوبی فراهم شده اما وقتی ماده معدنی به خوبی استخراج نشود امکان فرآوری هم وجود نخواهد داشت.
وی میافزاید: تهعد میکنیم در یک دوره ۴ تا ۵ ساله در تولید کنسانتره سرب و روی که جزو وظایف معدنکاران است کشور بینیاز شود اما صنایع پاییندستی باید جرات سرمایهگذاری پیدا کنند و در ساخت انواع محصولاتی که از سرب و روی تشکیل میشود، شروع بهکار کنند.
سه دهی میگوید: درحالحاضر برای اکتشاف مواد معدنی باید عوارض پرداخت شود که این مسئله موجبشده شرکتها و سازمانها کمتر به اکتشاف رغبت نشان دهند از سوی دیگر در بخش استخراج حقوق دولتی معین شده و بحثهایی هم روی صادرات وجود دارد که کار را برای فعالان این حوزه مشکل میکند.
کمبود مواد اولیه بحران سرب و رویابراهیم جمیلی، فعال صنعت سرب و روی نیز میگوید: درحالحاضر حدود ۴۸۰ هزار تن ظرفیت تولید شمش روی و حدود ۴۲۰ هزار تن ظرفیت شمش سرب در کشور وجود دارد اما با این حال با کمبود مواد اولیه روبهرو هستیم.
وی میافزاید: از معدن «انگوران» حدود ۷۰ تا ۸۰ هزار تن ماده معدنی استخراج میشود درحالی که نیاز کشور ۴ میلیون تن ماده معدنی است یعنی تنها ۲۵ درصد از ظرفیتها را میتواند پوشش دهد بنابراین با توجه به اینکه استخراج از معادن «انگوران» دارای محدودیتهایی است باید معادن دیگر نیز مورد شناسایی و بهرهبرداری قرار گیرند.
وی تاکید میکند: ازجمله معادنی که میتوان روی آن سرمایهگذاری انجام داد معدن «مهدیآباد» است زیرا این معدن بیش از ۲۰۰ میلیون تن ذخیره دارد و باید تلاش شود در نخستین مرحله این معدن راهاندازی شده و معادن متروکه نیز شناسایی و راهاندازی شوند. زیرا این معدن یکی از بزرگترین معادن سرب و روی خاورمیانه و جهان است.
جمیلی خاطرنشان میکند: متاسفانه درحالحاضر با پول کشور ما معادن ترکیه راهاندازی میشود و افغانها هم به دنبال جذب سرمایهگذار از ایران هستند تا معادن خود را فعال کنند درحالی که معادن داخلی بیشتر نیاز به سرمایهگذاری دارند.
وی درباره موارد کاربرد سرب و روی بیان میکند: سرب و روی در صنایع گالوانیزه، خودروسازی، باتریسازی در کابلسازی و انواع کابلهای دریایی، مخابرات و صنایع نظامی مورد استفاده قرار میگیرد، ما ماده معدنی را تبدیل به شمش میکنیم و آن را صادر میکنیم این خود ارزشافزوده ایجاد میکند اما از شمش هم میشود برای صنایع پاییندستی استفاده کرد.
لازم به ذکر است کرباسیان رییس هیات عامل ایمیدرو در نشست خبری مجازی خود از اتفاقات خوبی در این حوزه خبر داد و گفت: تا ۲۰ روز دیگر طرح اجرایی معدن «مهدی آباد» از سوی مشاور ارائه میشود.