ماين نيوز: درباره معادن سنگ‌آهن ایران می‌توان گفت با وضعیت فعلی قیمت‌های جهانی، صحبتی نمانده است. معادن نابود شده‌اند و امیدی به حیات دوباره آنها تا مدت‌های طولانی نیست مگر اینکه زمان بگذرد یا معجزه‌ای از آستین دولت برای این معادن درآید.
معادن سنگ‌آهن کوچک و متوسط و آنها که فاصله طولانی تا کارخانه‌های کنسانتره‌سازی و گندله‌سازی و همچنین بنادر جنوبی کشور دارند، از گردونه خارج شده‌اند و می‌شود گفت با سر به زمین خورده‌اند. از آنجایی که قیمت‌ها نشانه‌ای از ثبات یا افزایش نشان نمی‌دهد و بلکه پیش‌بینی‌ها نشانه‌هایی از کاهش و سقوط به زیر ۴۰ دلار نشان می‌دهد، نمی‌توان امیدی به حیات دوباره این معادن داشت.
اما حمایت‌های دولت شاید بتواند به احیای دوباره برخی از معادن کمک کند و نگذارد حجم زیادی از سرمایه‌گذاری‌های بخش خصوصی در معادن کوچک و متوسط به هدر برود.
برای پابرجا نگه داشتن معادن نیاز به حمایت داریم. معادن باید نفس بکشند و بتوانند به حیات خود ادامه دهند تا هم به درآمدهای ارزی کشور و اشتغال کمک کنند و هم فعالان آن به خیل بیکاران نپیوندند.
اگرچه برد و باخت فراز و فرود طبیعت کار تولید و تجارت است و یک تصمیم اشتباه می‌تواند یک بخش را تا نیستی کامل بکشاند اما باید قبول کرد بخشی از وضع پیش‌آمده متوجه معدنکاران است و نوسانات بازار جهانی که درحال‌حاضر به‌طور عمده و برای از میدان رقابت خارج کردن تولیدکنندگان خرده‌پا انجام شده نه‌تنها از اختیار ما بلکه از اختیار مسئولان ما نیز خارج است.
این امر حتی شامل معادن تولیدکننده‌های بزرگ سنگ‌آهن دنیا مانند استرالیا نیز می‌شود؛ چنانکه آنها نیز با موقعیتی مشابه مواجه بودند اما دولت اقدام به لغو پرداخت مالیات معدنداران کرده و حال کشور استرالیا یکی از صادرکنندگان در عرصه سنگ‌آهن است.
ما نیز در این برهه به توجه دولت نیازمندیم و انتظار داریم دولت به ما در احداث کارخانه‌های کنسانتره و گندله کمک کند تا در نزدیکی معادن تاسیس شوند و توان خرید و فروش نیز داشته باشند.
* رضا خیام
فعال حوزه سنگ‌آهن
تاریخ انتشار : چهارشنبه ۲۶ فروردين ۱۳۹۴ ساعت ۱۵:۲۱
کد مطلب: 23687
سنگ آهن
