به گزارش ماين نيوز، آهن قراضه به ضایعات فولادی کم کربن اطلاق می‌شود که ضایعات آهن یا فولادی یا فولادی ساده یا آهن قراضه و ضایعات نیز به کار برده می‌شود که می‌توان پس از مصرف، دوباره آن را به صورت قراضه ذوب کرد.
آهن قراضه از محل دورریز فلزی حاصل از لوازم خانگی، بسته‌بندی مواد غذایی، ضایعات اماکن عمومی، ضایعات صنایع تولیدی، محصولات فولادی، برگشتی ضایعات حاصل از خطوط تولید فولادسازی‌ها، خودروسازی‌ها، پرس‌کاری‌ها، لوازم خانگی‌سازی‌ها، کشتی‌سازی‌ها، ماشین‌سازی‌ها، قطعه‌سازی‌ها، دکل‌های انتقال نیرو، راه‌آهن، صنایع نفت و پتروشیمی، صنایع کارخانه‌های سیمان، سدسازی‌ها، پل‌سازی، تاسیسات از هر قبیل، صنایع ماشین‌آلات کشاورزی‌ها، آهنگری و ریخته‌گری، آهن‌آلات به جا مانده از خرابی سیل و زلزله، تخریب خانه‌های کلنگی، دمونتاژ کشتی‌ها و واگن قطارها، بازسازی خطوط ریل راه‌آهن، ماشین‌آلات راه‌سازی، انواع خودروهای از رده خارج و بازسازی خطوط تولید تامین می‌شود. برای راه‌اندازی کوره‌های ذوب‌آهن، ابتدا از آهن‌قراضه‌های پرسی نازک که سریع‌تر ذوب می‌شوند برای شارژ یک سوم کوره، بارگیری کرده و سپس قراضه‌هایی با ضخامت بیشتر را در داخل کوره می‌ریزند که با توجه به ذوبی که در داخل کوره وجود دارد، در زمان کمتری این نوع قراضه‌ها ذوب می‌شوند. به‌طور معمول در کوره‌ها بین یک ساعت و نیم تا دو ساعت ذوب کامل می‌شود و پس از سرباره یا شلاکه‌گیری، مواد افزودنی به‌منظور استاندارد کردن ذوب برای محصول خاصی که مورد نظر است، به ذوب اضافه می‌شود. به‌طور معمول از آهن قراضه در همه جای دنیا برای بازیافت و استفاده مجدد در خطوط تولید بهره‌برداری می‌شود. امروزه آهن‌قراضه در کشورهای پیشرفته ضمن طبقه‌بندی و جداسازی‌های تمیز و دقیق، به‌صورت پودر درآمده و با افزودنی‌های مورد نیاز در صنایع قطعه‌سازی بسته‌بندی می‌شود و به‌فروش می‌رسد اما همچنان در کشور ما برای ذوب در کوره‌ها کاربرد دارد. این درحالی است که مصرف آهن اسفنجی برای کوره‌ها بهتر است و از آهن قراضه تنها باید به عنوان شارژ کوره استفاده کرد ولی به دلیل کمبود آهن اسفنجی از آهن قراضه استفاده می‌شود. درحالی که با مصرف و شارژ توام آهن اسفنجی و قراضه در کوره‌های قوس الکتریکی و القایی از میزان ناخالصی‌ها و عناصر گوگرد و فسفر در حد قابل ملاحظه‌ای کاسته و باعث می‌شود تا تختال و شمش‌های با کیفیت به مراتب بهتری برای ایجاد ورق‌های گرم، وایر و انواع محصولات دیگر تولید شود.
آهن اسفنجی کم داریمبهادر احرامیان، عضو انجمن فولاد می‌گوید: به دلیل ایجاد تقاضای بیشتر ناشی از ایجاد کارخانه‌های متعدد فولاد، نیاز به آهن قراضه افزایش یافته است. وی می‌افزاید: نیاز بازار داخل به آهن قراضه ۳ میلیون تن است ولی تقاضا به‌منظور شارژ فلزی بسیار بیشتر از این است برای ظرفیت ۲۰ میلیون تنی فولاد در ایران حداقل به ۶ تا ۷ میلیون تن آهن اسفنجی و آهن قراضه نیاز داریم. وی با بیان اینکه عمده فولادسازی‌ها مانند فولاد مبارکه، فولاد خوزستان، و نیشابور تولید آهن اسفنجی داشته و نیاز کمتری به آهن قراضه دارند، اضافه می‌کند: اما سایر فولادسازی‌ها که خود تولید آهن اسفنجی ندارند به آهن قراضه بیشتری احتیاج دارند. درحالی که آهن قراضه باید به عنوان شارژ کوره‌ها استفاده شود اما به دلیل کمبود آهن اسفنجی از آهن قراضه استفاده می‌شود. وی با عنوان اینکه چیزی درباره واردات آهن قراضه نشنیده است، می‌گوید: استفاده از آهن قراضه محدود به کارخانه‌های کوچک نمی‌شود و کارخانه‌های بزرگی مانند ذوب آهن نیز از قراضه استفاده می‌کنند.احرامیان تصریح می‌کند: بازار آهن اسفنجی به دلیل نداشتن تشکل یا انجمن خاص آشفته است و به نظر می‌رسد برای رهایی از این آشفتگی هر چه زودتر دارای یک تشکل رسمی شود.
کوره‌های خاموششاید کمتر به ذهن کسی خطور کند که در سال‌های اخیر صنعت ساختمان‌سازی در کشور رویه تولید آهن‌قراضه را تغییر داده است؛ چرا که خواب پروژه‌های عمرانی و مدل ساختمان‌سازی که بازسازی اسکلت ساختمانی است، باعث شده ساختمانی تخریب نشده و آهن قراضه‌ای که در اسکلت ساختمان بکار گرفته می‌شود، به صورت قراضه وارد چرخه تولید برای استفاده در صنعت فولاد نشود. کمبود آهن قراضه باعث می‌شود کوره‌های فولادسازی خاموش باشند؛ این سرنوشت بسیاری از واحدهای تولیدی فولاد بخش خصوصی است که این روزها به دلیل نداشتن قراضه مجبورند دو، سه روز در هفته کوره‌های خود را خاموش کنند.
احمد دنیانور، مدیرعامل فولاد می‌گوید: از آنجا که بیشتر کارخانه‌های فولادسازی در سال‌های اخیر از کوره‌های قوس الکتریکی استفاده می‌کنند و به شارژ فلزی نیاز دارند، در عرض ۴ سال اخیر تقاضا برای آهن قراضه ۱۰۰ درصد افزایش یافته است.
وی با بیان اینکه امروزه شرکت‌های زیادی در تولید محصولات خود از آهن قراضه به عنوان ماده اولیه تولید محصول استفاده می‌کنند که این امر منجر به افزایش تقاضا برای آهن قراضه شده، می‌افزاید: کمبود آهن‌اسفنجی برای واحدهای بزرگ فولادسازی دولتی باعث شده مصرف آهن قراضه تا این حد رشد کند و این نشان از نبود یک برنامه‌ریزی مدون و استراتژی دقیق از سوی دولتمردان فعلی و قدیمی در زمینه آهن قراضه دارد.
دنیانور اظهار می‌کند: قراضه‌های آهنی یکی از زنجیره‌های مغفول مانده در چرخه تولید فولاد است و به دلیل غفلت یادشده، کمبود قراضه تبدیل به یک معضل شده است. از طرف دیگر صادرات آهن قراضه تا چند سال پیش با تعرفه ۷۰ درصدی باز هم مقرون به صرفه بود و ایران محل مناسبی برای تاجران افغانی و پاکستانی به‌شمار می‌رفت که قراضه را خارج کنند و همین امر مشکلات مضاعفی را بر دوش فولادسازی‌ها تحمیل کرد.
وی ادامه می‌دهد: دلیل دیگر به وجود آمدن آشفتگی در بازار قراضه‌ها، استفاده از سیستم کوره‌های القایی در واحدهای جدید فولادسازی است که بیش از ۵۰ درصد به آهن قراضه نیاز دارند ولی به دلیل کمبود آهن اسفنجی تا ۱۰۰ درصد ظرفیت‌شان از قراضه‌های آهنی استفاده می‌کنند.
دنیانور ادامه می‌دهد: درحالی که کوره‌های قوس الکتریکی با ۱۰ درصد قراضه می‌توانند فعال شوند.در این کوره‌ها هم به دلیل کمبود آهن اسفنجی از قراضه بیشتر استفاده می‌شود، درحالی که ۱۰ درصد قراضه برای این کوره‌ها کافی است.
مدیرعامل فولاد جنوب با بیان اینکه هنوز کشورهایی هستند که به دلیل نداشتن سنگ‌آهن ناچار به استفاده از آهن قراضه در ۵۰ درصد چرخه تولید فولاد هستند اظهار کرد: چرخه تولید فولاد، یک چرخه بسته است و همچنان از آهن قراضه و مستعمل استفاده می‌شود، چراکه مزیت‌های زیادی بر آهن اسفنجی دارد از جمله اینکه حمل‌ونقل و واردات آهن اسفنجی بسیار سخت و هزینه‌بر است. با این حال بسیاری نیز استفاده از آهن اسفنجی را به دلیل تولید فولاد مرغوب‌تر برقراضه‌ها برتری می‌دهند.
وی با بیان اینکه در سال حداقل ۱۷ میلیون تن فولاد تولید می‌شود که ۱۱ تا ۱۲ میلیون تن آن از طریق آهن اسفنجی تامین می‌شود، ادامه می‌دهد: در سال‌های گذشته تمرکزی روی استخراج سنگ‌آهن و ایجاد کارخانه‌های تولید کنسانتره و گندله نشد و به همین دلیل کمبود شدید قراضه‌های آهنی را شاهد هستیم.
فولاد
