اهمیت بازيافت فلزات به جاي استخراج
گروه معادن
- هيچ ترديدي نيست كه پيامدهاي پايداري در بخش استخراج جدي و گاهي حتي تراژيك و فاجعه آميز بوده اما اين پيامدها بدون راه حل نيست و اگر فناوري در صنعت معدن و فلزات منبع خرابي بسيار بوده در عوض ناجي آن نيز به شمار مي‌رود.
به گزارش ماین نیوز، بديهي‌ترين فرصت براي اين بخش، پذيرفتن اقتصاد چرخشي است. فلزات بسياري مي توانند بازيافت شوند و در برخي موارد، ميزان بازيافت بالايي دارند. به عنوان مثال در حال حاضر 67 درصد از فولاد قراضه، بيش از 60 درصد از آلومينيوم و 35 درصد از مس بازيافت مي شوند. انرژي 30 درصد از هزينه هاي توليد آلومينيوم اوليه را تشكيل مي دهد اما بازيافت آلومينيوم قراضه تنها پنج درصد از انرژي توليد آلومينيوم اوليه را مصرف مي كند.
بازيافت پذيري فلزات به اندازه ميزان بازيافت اهميت دارد. البته به شركتهايي بيشتري نياز است تا بازار مواد بازيافتي رشد كند.
فرصت افزايش ميزان بازيافت قابل ملاحظه است. امروزه كمتر از يك سوم از 60 فلز مورد تحليل نرخ بازيافت نهایی بالای 50 درصد و 34 عنصر کمتر از یک درصد دارند.
جالب اینجاست که بازیافت اغلب بسیار مقرون به صرفه‌تر از معدنکاری و استخراج فلزات است. به عنوان مثال وجود فلزات گروه پلاتین مانند پلاتین، پالادیم و رودیم در یک کاتالیزور خودروی مصرف شده بیش از 100 برابر بیشتر از میزان موجود در سنگ معدنی طبیعی است. در حال حاضر کارخانه‌های بازیافت ویژه در حال دستیابی به نرخ بازیافت بیش از 90 درصد برای این ضایعات هستند.
مسئله پایداری کسب و کار مهجور نمانده است. با توجه به اهمیت فلزات خاکی نادر در محصولات الکترونیکی و فناوریهای تجدیدپذیر، ژاپن 42 میلیارد ین برای توسعه بازیافت عناصر خاکی نادر کنار گذاشته است.
بعضی از فناوریهای بازیافت پیشرفته هستند. به عنوان مثال ساتورن در آلمان از فناوریهای مبتنی بر حسگر برای دسته بندی و بازیافت فلزات غیرآهنی استفاده می کند. به همین شکل Twincletoes یک همکاری فناوری میان انگلیس، ایتالیا و فرانسه است که فیبرهای فولاد را از تایرهای کهنه بازیافت می کند و از آنها به عنوان عامل تحکیم کننده در بتون استفاده می کند.
در مقابل E-Parisaraa که نخستین بازیافت کننده الکترونیکی تایید شده از سوی دولت هند است، بسیار قدیمی بوده و از جداسازی دستی استفاده می کند.
اما بازیافت تنها راهی نیست که فناوری بواسطه آن می تواند تاثیر تولید فلزات را کاهش دهد. استفاده از فناوریهایی که در مصرف انرژی صرفه جویی می کنند تاثیرگذار بوده و مصرف انرژی در صنعتی مانند فولاد را بین 0.7 تا 1.4 درصد در فاصله سال 2010 تا 2030 بهبود می بخشند.
آب هم موضوع مهم دیگری است و فرصتهای قابل توجهی در این زمینه وجود دارد. به عنوان مثال معدن «المپیک دم» بی اچ پی بیلیتون نمونه موفقیت آمیز از بهبود در مصرف بهینه آب است.
بنابراین فناوری می تواند تاثیرات بخش معدنکاری را کاهش دهد اما به تغییرات اساسی از جمله تغییر عملکرد شرکتها و نگرش دولتها و مشتریان نیاز است.
تاریخ انتشار : پنجشنبه ۱۵ آبان ۱۳۹۳ ساعت ۲۰:۳۸
کد مطلب: 15916
